Bezoek aan nationaal park en museum in Bamaco, routeplanning! Diner thuis
.Mission impossible: het museum blijkt pas om 17.45 uur open te gaan ! Dat gaat niet lukken want dan heb ik een eetafspraak. Het bezoek van het park is discriminatoir voor buitenlanders, je moet 2x zoveel betalen als de ingezetenen. En het is echt te simpel om dit af te doen met ´blanken hebben meer geld'. Ik heb mijn klacht geuit - zoals vele buitenlanders doen - en ben niet naar binnen gegaan. Ik heb de medewerkers gevraagd of zij het in europa normaal zouden vinden 2x zoveel te betalen. ´dat zijn de regels meneer' ja maar die zijn dus wel discriminatoir. Vele buitenlanders laten om die reden het park links liggen! Ook de parkeerkaart gaf ik na 2 minuten terug en ze lieten mij verder met rust. Foto's maken van de presidentieële vesting was onmogelijk, hermetisch afgesloten door de militairen. Daarna een rit van een uur om de stad gemaakt met mooi zicht op de stad maar het zicht werd door vocht en zware verontreiniging belemmerd, zodat ik de foto's gelijk weer kon wissen, alleen vage beelden! Bij 33 graden met smog ging ik weer graag terug naar mijn hotel!
Druk met de routeplanning om terug naar Marokko te gaan. In verband met service en garantie van de motor kan ik mij géén omwegen permitteren. Het is een kleine 4000 km naar Marakkech, de dicht bijzijnde dealer! Dus niet te veel omwegen rijden. Wil je dit goed vol kunnenhouden dan rijdt je niet meer dan 250 tot 350 kilometer per dag gemiddeld. Dat is echt het maximum! Anders treedt onvermijdelijk de vermoeidheid op. Opschieten doe je hier niet!
Dus een week of twee - zonder rustdagen - doe ik er over om naar Marakkech te gaan. Daarna heb ik nog even tijd om mooie routes in Marokko te rijden voordat op 3 mei de Rally Raid start in Tétouan waar ik aan meedoe. Ik heb er zin in!
´s Avonds werd ik opgehaald door Mamadoe, een kennis van Quirine. Een zeer hartelijke man die mij meenam naar zijn huis om daar te dineren. De hele stad door, wijk na wijk na wijk. Oud- en nieuwbouw, een niveau dat hoger ligt dan Guinée en Guinée Bissau. Ik heb het gevoel van luxe (overal licht en ook echte nieuwbouw) terwijl je dit gevoel in Europa bij vergelijkbare omstandigheden ech niet zou hebben! Het feit dat er electra is betekent dat ook bijvoorbeeld de stoplichten werken! In Guinée Bissau bijvoorbeeld hebben ze een mooi nieuw systeem dat even heeft gewerkt maar er is geen electra. Nu staan er overal weer agenten. Thuis aangekomen bleek deze meneer een zeer groot huis met een mooie tuin te hebben en beneden is de apotheek van zijn vrouw. Deze apotheek gaat ´s ochtends om 8 uur open tot's avonds 10.30 à 11 uur. Zijn vrouw kon dan ook niet mee eten. Ik werd hartelijk begroet door de kinderen en zijn vrouw. Het was smoor heet binnen. Ik heb wel vier glazen zelfgemaakt vruchtensap gedronken. Het leek op vlierbessensap. Via de satelliet wordt er Franse tv gekeken. In alle franssprekende landen wordt door iedereen de europese voetbalcompetitie actief gevolgd! De inrichting is europees. Op het platteland in de hutten kennen zij geen meubelen en zitten ze op de grond. Zo ook zijn familie waar hij hechte banden mee onderhoudt. De kinderen zitten op school of studeren, duidelijk geen doorsnee situatie. Foto's aan de muur van ouders op bezoek in Medina (Saoudi) en Mekka, duidelijk een belangrijk moment in hun leven. Mamadou is een ontwikkelde man waar je vrijelijk overal over kan discussiëren, ook bij afwijkende meningen. Duidelijk iemand die gereisd heeft: een open visie. Nederland vond hij wel een soort voorbeeld van een vrij land met aardige mensen.Voor Mali qliggen er kansen op agronomisch gebied, er vinden dan ook talloze nederlandse investeringen plaats. Er is veel vruchtbare grond.
Men probeert door nationale vergaderingen de onstane strijd tussen etnische en niet etnische groeperingnen (rebellen) in te dammen. Het veiligheids vraagstuk in dit land is erg groot. Men is erg fatalistisch over alle aanslagen ´wij leven gewoon verder, en zien wel' ja wat moet je anders.
De hele avond werd er bitter-zoete thee geserveerd door de kinderen.Hele kleine glazen met schuimende thee, een bepaalde techniek van in en overschenken. De apotheek is voor ons doen erg klein kwa voorraad. De cliënten zijn maar voor 10% verzekerd voor medische kosten.. Géén Franse toestanden dus met manden vol nutteloze medicijnen. De medicijnen komen van de grossiers, meestal - direct danwel indirect - franse filialen van de Franse pharmaceutische industrie..De apotheek is hier dan ook gewoon hard werken, vele kleine bedragen maken een grote som! Voor mijn stop in Nioro du Sahel regelt Mamadou een slaapplaats bij vrienden van hem, leuk dus. Het was een vreselijk gezellige avond van gastvrije mensen. Middernacht was ik weer thuis, vermoeid van alle discussies.
