Maandag 29 mei 2017,Dakloos in Barcelona, slapen onder de sterren, Toulouse

Aangekomen bij de waanzinnig mooie villa van het youth hostel stond ik letterlijk voor een gesloten poort! Ja de dame had mij ook gezegd dat ze tot twaalf uur open waren. Ik durfde het niet aan om die mensen wakker te bellen. Ze hebben daar zo'n ouderwetse schelle deurbel die door het hele gebouw schelt. Heel even flitsten de beelden van de video van Pink Floyd, ´an other brick in the wall' warin zo meesterlijk het leven op een kostschool wordt weergegeven, en gestraft wordt met de ouderwetse stengel. Waarom ik deze gedachte had weet ik niet, maar waarschijnlijk de associatie van die bel, die komt ook in de film voor! 

Nee ik belde dus niet aan, ik liet die paar honderd gasten lekker slapen en ging gewoon op pad naar Toulouse, op naar Erica! Zou zij blij zijn met mijn nachtelijke komst, nee eigenlijk denk ik dat niet! Toen schoot mij te binnen dat zij gasten heeft vanweg een feestdag en in Labastide-Murat slaapt! Ah, dus zowiezo een dichte deur in Toulouse! Mmm, ja het heeft geen zin om naar Labastide te rijden want morgen moet ik al om 9 uur bij de dealer zijn voor onderhoud. Ok rijden maar en ergens onderweg slapen. Alle spaanse pompen zijn 24 uur open! Dat'is mooi, koffie een broodje en je kan er weer tegen. Bij de eerste de beste pomp bleek alles dicht te zijn en kon je alleen via een laadje vooruitbetalen om te tanken. Koffie, ja hoor, heerlijk beveoren cappuccino ijs! Hoe komt die mevrouw op het idee om 1.30 uur. Blijkbaar hebben Spanjaarden andere gewoonten. Maar de kansen keerden ten goede: een super leuk klein modern wegrestaurant was open! Heerlijke cappuccino en een magistraal broodje met Parmaham en hele oude kaas. Waar halen zij dat verse brood vandaan? 

Mijn langzaamaan actie - ja over 400 km doe ik geen 9 uur - begon te lukken. De tijd verstreek en ik was nog steeds in Spanje. Nog even tanken bandenspanning controleren, oef die daalt langzaam! Nu nog 2.3 en was 2.5 atm. Opletten dus. 

De temperatuur daalde bij het naderen van de Pyrénées naar 14 graden. Een minder goed vooruitzicht om te slapen. Toen ik La Junchera voorbij was en in Frankrijk arriveerde steeg de temperatuur tot 22,5 graden! Ah, tijd voor een tukje. Het village Catharien trok mij en ik zag dat er wat leven was. Veel gebouwen, supermarkt, hotel, pomp, restaurant, alles supr netjes onderhouden. Ik moest echt zoeken naar een donker plekje want alles was verlicht. Als een zwerver zocht ik een hoekje en ging liggen op fijn grind. Mijn bodyprotector zorgde voor enig comfort en na enkele minuten al dommelde ik weg met een mix van het geluid van de bootmotorzn en mijn GS. Voor het dageraad werd ik wakker, het was zeer aangenaam weer en onder de sterrenhemel slapen was mij goed bevallen. Even opfrissen met een plen water, een koffie uit de automaat en om vijf uur ging ik weer verder. Ik reed ergens bij Narbonne en zag een waanzinnig mooie zonsopgang, zie foto's. Er was een ´aire' met uitzichtspunt! Onmiddelijk ging ik de weg af om deze prachtige zonsopgang te zien. Palmbomen, reflecties in het water, oh wat mooi! Was ik eigenlijk wel weg uit Africa? 

Ook hier kwam een einde aan want het werd dag. Een simpel ontbijtje dan van fabrieksbrood. Ik programmeerde mijn gps op een adres dat'ik op de boot had gekregen van een Toulousain. Een motorbandenfirma, kan ik mooi langsgaan om te vragen of ze mijn wegbanden erop willen leggen.

Helaas, fermeture exeptionelle. Op naar de CNRS, daar waar Erica werkt. Om half tien was ik er, Erica nog niet, zei had haar gasten en moest het ontbijt regelen en was dus iets later. Binnen kreeg ik koffie toen Erica net aankwam: gebruind, blakend, leuk om je vrouw zo weer te zien! 

Ik kon lekker naar het appartement om te douchen en te slapen! 

'S Middags boodschappen gedaan, ik ken de omgeving niet goed dus via mijn gps een hypermarché gevonden. Binnengekomen dacht ik heel even in het paradijs aangeland te zijn: er is daar zo'n overvloedige keuze, ongelooflijk!!! Fruit, alle soorten en maten, brood idem, vlees idem, groenten idem, noten idem etc ztc etc. Ik was echt even overweldigd! Wat wil ik eigenlijk kopen, waar kwam ik voor? Tja, nou lekkere kaasjes dan maar, een oude Port erbij, wat fruit en sla en dan wordt het genieten! 

Ja ik was dit gewoon even ontwend, het westerse overaanbod. Wel,raar eigenlijk dat je in de landen waar het vandaan komt vaak moeite hebt om hetzelfde aanbod te vinden!

's Avonds inderdaad samen genoten van de hapjes en de Port we praatten honderd uit, puur geluk.