Spullen , doelstellingen en voorbereidingen van de reis.

28 maart 2017 - Bamako, Mali

Waarom ben ik eigenlijk op reis, waarom naar Africa,  met welke spullen en welke voorbereidingen? Ik ga proberen hier antwoord op te geven.

Reizen zit in mijn genen, dat trok mij van jongs af aan. Toen ik 17 was ben ik met een vriend door europa getrokken op de brommer. 6000 kilometer in zes weken naar onder andere yougoslaviè, Hongarije, en Tsjecho-Slowakije, de toenmalige oostblok staten, dat was in 1973. Zeer interessant en leerzaam. Daarna volgden nog vele reizen. Maar wordt je ook opgeslokt door werk, familie en vele leuke bezigheden. Nu deed zich het moment van een break voor, dus het begon gelijk te kriebelen!

Eerst wilde ik naar Azië, heel veel gelezen en voorbereid, Het bleek politiek niet erg stabiel te zijn ( behalve Iran dan) en in Turkije rommelt het, Rusland is ook niet per sé super rustig en Zuid-Oost Turkije is onafhankelijk van huidige politieke situatie zeer complex! Dan wat anders! Quirine heeft Afrika ervaring en stimuleerde mij om mij daar eens in te verdiepen. Ik schrok van de enorme afstanden en tijd die daarvoor staat: een rondje Africa kost een jaar! En afgezien van de financiële implicaties is mij dat gewoonweg te lang. Het werd west-Africa. Toen ineens bleek mij pas dat daar vrijwel alle landen franstalig zijn. Dat blijkt op reis echt een enorm voordeel te zijn, je kunt gewoon met iedereen communiceren!

De periode is zo gekozen dat ik in de droge periode reis ben  en op tijd terug ben voor de zomerpiek van de chambres d'hôtes ! 

Voorbereiden doe je door je in te lezen in de materie. Maandenlang reportages op you tube en tv gekeken, internationale reizigers sites gevolgd en gelezen, naar reizigersevenementen gegaan etc etc. Zelf ben ik erg enthousiast over 'Horizons Unlimmited' met de HUB als informatie uitwisseling voor de reizigers. Nu draag ik daar zelf aan bij met praktische informatie. Een hoog op de prioriteitenlijst staand onderwerp zijn de grensovergangen en de benodigd paperassen! Vooral west-africa staat bekend om de zeer complexe procedures! Er zijn heel veel landen die het Carnet de passage et Douane vereisen. Dit is een betaald internationaal document dat voorkomt dat je bij elke gren de waarde van je motor of auto als borg moet afstortrn!!!!! Vooral,in Azië wordt dit geeist. Ik schrok me dood toen ik dat las, maar het bleek echt zo te zijn! Gelukkig kun je in Africa -meestal- zonder dat document reizen. Je regelt daar een ´laisser passer' of ´passe avant', dat is heel goedkoop. 

Dus elke grensovergang heb ik nauwkeurig voorbereid en wist precies wie ik moest benaderen, wat ik moest betalen en welke stukken nodig waren. De grensovergangen tussen Marocco en Mauretanië en Mauretanië en Senegal zijn echt berucht! Er bleken oplossingen te zijn: fixers betalen en kleine landelijke overgangen waar men minder corrupt is. De kennis klopte en uiteindelijk loopt alles best gesmeerd!

Mijn motor voerde ik met alu koffers uit en diverse beugels om schade bij schuivers te voorkomen. Dit blijkt erg goed te werken. Voor benzine hoef ik lij geen grote zorgrn te maken want de motor past zich automatisch aan! Wel altijd een A merk kopen! Anders heb je meteen ellende. Ik volgde een sleutelcursus bij Berrt in Apeldoorn (prima!!), verdiepte mij in bandenkwaliteiten, de ergonomische positie bij het rechtopstaan bij terrein rijden, gereedschappen, reserveonderdelen, waterzuivering etc etc. 

Een nieuwe tent gekocht, deze bleek bij eentest in onze tuin bijstorm in de luchtgevlogen te zijn en totaal kapot gescheuird te zijn! 

En zo ging ik op pad en bleek veel te veel gewicht bij mij te hebben voor sslecht terrein. Onderweg ben ik nu steeds dingen aan het weggeven, de mensen zijn er erg blij mee! Vooral met mijn zonnepaneel! Het kaartmateriaal heb ik via open map source en is gratis! Heel,Africa heb ik en het is nauwkeurig. Alleen kan ik geen adressen opzoeken, ik geef'décoordinaten in, dat werkt perfect.Als gps heb ik een peperdure BMW versie van Garmin, deze werkt feilloos!! Als gidsen kooqs ik voor lonely planet, vind ze echter een beetje ´amerikaans' oppervlakkig. De Franse gidsen zijn gewoonweg beter! Veel,geïnvesteerd'in beschermende kleding: een jack van Touratech dat je met grote hitte nog nèt aan wil houden en een broek voor off road. Verder echte profi crosslaarzen. Deze blijken (te) warm maar een waanzinnige steun aan je enkels te geven! Veel'minder moe bij urenlang staan..ook,helmglas en bril moest'ik aanpassen. Een paar zomer motor gymschoenen voor korte ritjes en 3 paar handschoenen.

Mijn doelstelling is reizen zien en spreken / ontmoetingne en niet per sé allerlei toeristisch trekpleisters te zien. De reis zelf is mijn lol en mijn ding! Het blijkt allemaal te kloppen en ik ben gelukkig op reis, ik ben gelukkig niet opzoek naar mijzelf zoals sommige reizigers, die vinden veelal noch hun rust noch hun doel! 

3 Reacties

  1. Marlène Kramer:
    28 maart 2017
    Gelukkig kun jij het doen. Zijn ook veel mensen die wel willen maar niet kunnen. Dus lekker van genieten. Ik zit ook lekker in de zon 25 grade hier. Lijkt wel zomer. Blijf schrijven en foto's maken. Ik genieten er iedere keer van. Goede reis en wacht op je volgende update. Veel liefs uit Venlo.
  2. Edwin Udo de Graaf:
    29 maart 2017
    Dank je Marlène, ik ben mij daar zéér bewust van en voel het ook als een voorrecht om zo te kunnen reizen. Overigens ontmoet ik bijzonder weinig westerse reizigers. Af en toe zie je mensen van de NGO's ( UN enzo) maar practisch geen toeristen. Nou zit ik natuurlijk ook veel in het binnenland en daar ben ik een soort bezienswaardigheid. Ze geloven echt niet dat ik met de motor uit europa ben gekomen! Overigens is het reizen heeeel erg. Vermoeiend! Dus ik las af en toe een rustdag in. Groet en liefs uit Bamako
  3. Maartje:
    1 april 2017
    Dag lieve Edwin, hoe gaat het met je? In Ubbergen bloeien de narcissen. lachen de spechten en mauwen de buizerds. Het is lente! Liefs van ons