Vrijdag 26 mei, Medina Chefchaouen en op weg naar Port de Tanger Méditerranée

Vrijdag 26 mei, Medina Chefchaouen en op weg naar Port de Tanger MéditerranéeMijn voorlaatste dag op het Afrikaanse continent! 

Na een matige nacht in mijn tentje, dit door een ongelooflijk hondengehuil, babygehuil, geluid van andere gasten en om 3 uur (!) een lange en luide oproep tot het gebed. Helaas ook nog meerdere concurerende oproepen doorelkaar en dat klinkt als een sirene! 

Motor voor een café en ontbijt voor 2€ besteld. Heerlijke koffie en een bewaker voor motor en bagage. Handig. Heerlijk gedwaald in de medina. Vertelde men mij dat deze klein was, ik raakte de draad een beetje kwijt. Wat bleek, er zijn meerdere niveaux zodat er in feite cirkels zijn, zodat ik weer op hetzelfde punt terug kwam! Grappig. Eén grote wirwar van straatjes, pittoresk. Wie is toch op dat idee gekomen om alles in blaauwtinten te schilderen? Geniaal, opeens ontstaat er een eenheid van alle stijlen en de sombere doodlopende steegjes komen zo tot leven! Soms wel jammer van mooie gevels, maar goed, toch leuk. Het doet aan het idee denken wat in de grauwe stad Tirrana in Albanië is toegepast: aldaar is aan de vreselijk lelijke stalinistische bouw kleur gegeven! 

De handelaren zijn hier stug in hun onderhandelingen, de prijzen zakken mij niet genoeg! Een paar uur rond gelopen en nog steeds enige straatjes ontdekt en leuke pleintjes. Erg leuk, inderdaad een topper deze stad. Het barst van de chinezen. Ik liet mij vertellen dat zij in de horeca in Casablanca aan het ´infiltreren' zijn! Er wordt door hen flink gekocht! 

In de middag naar Tetouan gegaan naar het hotel waar ik al een kamer heb gehad maar nooit geslapen heb doordat ik met de rally rijders naar Tanger was gegaan. 

Moe lag ik uit te rusten toen de drilboren startten! Een grote verbouwing was aan de gang. Dan maar douchen! Heerlijk. Nee koud water net als bij de camping. Van kamer gewisseld: hetzelfde! Jammer maar helaas. De receptioniste heb ik het met veel moeite uit kunnen leggen, ze sprak geen Frans.

De avondwacht kwam ook nog testen. Buiten op een spotveld achter het hotel wordt intensief gesport onder begelijding van enthousiast getrommel, het doet mij aan de eerste avond in Sénégal denken, maar het mist het echte ritme en de swing, ik constateer dat ik dus veranderd ben: ik mis dat gevoel!

Morgen ga ik naar de haven, om vier uur vertrekt mijn boot naar Barcelona, dat wordt een traantje wegpinken! Reizen, althans voor mij is emotie en daar zorgen alle menselijke contacten voor! 

Terug naar huis na drie magnifieke maanden, geen sleur, verre van dat, weer een nieuwe frisse toekomst met nieuwe projecten. 

Ik hoorde van mijn reisgenoten van begin maart dat ze de Noordkaap hebben bezocht en nog even naar Helsinki, de drie baltische hoofdsteden en Auswich zijn gereden. Daar ging Christoph zo erg door zijn enkel dat hij gerepatrieerd is. Bernard is in twee dagen (!!) van Auswich naar Parijs gereden. Hun motoren lopen als een zonnetje behalve bandenpech hebben ze geen oponthoud gehad.

Ik hoop Bernard in Spanje in het najaar te treffen en Christoph in Parijs.