Dag 46, dinsdag 11 juni Kohrog,

Dag 46, dinsdag 11 juni Kohrog, meer dan een begin van de oplossing van de ontstane problematiek.

Het eerste wat ik constateerde toen ik wakker werd was dat ik geen spierpijn of wat dan ook had. Alleen mijn duimen hadden weerstand geboden aan de plotselinge stilstand en mijn lip was door het scherm geraakt.

De schade bij daglicht opnemend moesten wij constateren dat alleen de vorkpoten de stilstand in de betonnen goot hadden opgevangen en aldus getordeerd zijn. Vooralsnog geen constateringen van andere onderdelen die kapot zijn! Een wonder. 

John had via de applicatie 'I-Overlander' een zeer goede garage gevonden. Een eigenaar die goed Engels en Duits spreekt en door Mercedes is opgeleid. Zijn garagebedrijf is een soort leerbedrijf voor technische opleidingen. Een schot in de roos. Morgen kunnen wij de motor brengen voor nader onderzoek. 

Inmiddels speelde het gebrek aan internet ons parthen: wij hadden contact met Nl of Fr nodig voor onderdelen. Bij T-cell ' de landelijke provider in Tajikistan hebben we een simkaart gekocht. Jeetje, dat had voeten in de aarde: anderhalf uur werk om de telefoon aan de praat te krijgen! Vervolgens werkte hij nog niet, danwel op het archaïsche G2 netwerk!!! Hier kun je niets mee op het net. Af en toe echter kwam even 3G in de lucht net voldoende voor communicatie. Ook viel de electriciteit nog 5 uur uit! 

Omdat mijn dealer in Toulouse een zeer klungelige analyse had gemaakt in een soortgelijk geval (geen schade maar een garantie deffect van de voorvork)  leek het mij veel beter juist niet daar de oplossing te zoeken. John kent iemand op zijn werk die een oud chef-werkplazts is van BMW Motorrad. Uiteindelijk veel hulp van hem gehad. De technische beschrijving en via zijn netwerk de onderdelen 2e hands gevonden!  Een absolute treffer die natuurlijk erg veel geld bespaart!

Dus veel dingen al geregeld. Nu spitsen de problemen zich toe op voorvork olie en het transport. Een voorvork mag niet vervoerd worden met olie ivm gevaarlijke stoffenwetgeving bij vliegtransport. Ja de olie moet dus locaal gekocht worden. Dat komt dan weer uit Dushanbé waar wij net vandaan komen. Het locale transport etc kost een week! Vervolgens het transport van NL naar Tajikistan : er blijken geen internationale transporteurs zoals DHL en vergelijkbare bedrijven in Tajikistan te zijn. Er is hier geen enkele leveringsinfrastructuur! Dus het ontbreekt hier aan een Hubb omgoederen te dispatchen. Hier buigen nu de specialisten van VBR zich over (het bedrijf waar John vroeger medeoprichter en eigenaar van was). Blij dat ze er zijn en afwachten maar. 

Een pluim voor John die onvermoeid de problemen stuk voor stuk te lijf ging en gaat! 

Nog leuke dingen meegemaakt?  Jazeker, de bazar bezocht héél erg leuk. Het is een ware smeltkroes van mensen en handelswaren. Een onvoorstelbaar aanbod van dingen die wij niet meer en détail kunnen vinden. Garens, stoffen, vloeistoffen en keukenartikelen, messen, gereedschappen in een breed en diep assortiment. Blije authentieke mensen die je groeten zonder opdringerig te zijn. Wij gingen op in de markt! 

Eten?  Keuzestress, wij zagen MC Dolands met logo en kleuren van MC Donald's. Gelegen op een B locatie en een Z ligging. In het pand beklommen wij de rommelige stalen trap naar de tweede etage terloops de bende van andere bedrijven passerend. Toen wisten wij het al: dit is regelrechte illegale plagiaat van de Amerikaanse succesformule. Maar als je plagiaat pleegt doe het dan goed! Zo win je de wedstrijd echt niet dachten wij gelijk. Alles was vies en smoezelig. De burgerplagiaat maakte het compleet: de BigMac was enorm maar was een vies plakkerig geheel met een soort vegaburgerachtig ding erin. Dit was een van onduidelijke ingrediënten samengestelde nep-burger. Onze kwaliteitseisen kon deze firma niet aan voldoen!  Afgekeurd!  Boem, nul sterren!  Wij genoten van een echte coca cola(???)  en schoven de restanten van een ontleden Big Mac weer over de balie. De man keek niet verbaasd, nee hij was dit gewend dachten wij gelijk. 

Ver van de Pamir Lodge namen wij voor 0,90 € een taxi om onze vermoeide benen van het geslenter te ontlasten. 

Thuisgekomen moest de motor van Julien nog even bij de garage opgehaald worden voor een tweede laswerk aan zijn bagagedrager. Deze was alweer gebroken (kuilen). 

''s Avonds gingen wij naar een pizzeria die de Fransen daar ergens ontdekt hadden. Zij hadden daar 's middags gratis gegeten vanwege een zeer langdurige stroomuitval. 

We bestelden vijf enorme pizza' s om te delen. De ene na de andere werd geserveerd, stuk voor stuk klasse! 

Ik heb het adres gelijk met foto's van deze zaak op I-Overlander geplaatst. Hartelijke mensen die met verse producten werken en een topklasse bodem maken. Bravo! 

Morgen gaan onze Franse motorvrienden alleen verder. Dit was niet de bedoeling maar zo loopt het door de omstandigheden. Zij gaan richting Ulan Bator in Mongolië waar ze aan de Horizonsunlimited bijeenkomst deelnemen in augustus. In Frankrijk is deze in september in de Lot, waar ik aan zal deelnemen. 

Wij wisselden tal van foto's en video's uit met Pierre, Pierre en Julien. 

Vandaag is dus het verhaal van hoe een eigenlijk vervelende dag toch nog leuk kon worden! Een kwestie van positief- en in oplossingen denken!