Dag 79 maandag 15 juli. Obu

17 juli 2019 - Bolu, Turkije

Dag 79 maandag 15 juli. Obu

Zeven uur ontbijt in de zaal met uitzicht op het plein. Nog steeds vers stokbrood hier. Geen turkse koffie helaas.

Om acht uur weg. Een dag van doorrijden op deze mooie snelweg. Het weer bleef erg lang 15 graden en zwaar bewolkt maar geen regen! En dan is het prima rijweer om lekker op te schieten.

We reden door mooie landschappen. De brgen werden heuvels en de vallei van de D100 werd steeds smaller. Er komen steeds meer enorm grotevtankstations met grote restaurants. De verkeersintensiteit nam sterk toe.

En zo gleden de 500 km deze dag aan ons voorbij zonder noemenswaardige gebeurtenissen. Een autobus doet mij denken aan een voorval gisteren: een autobus reed zéér gevaarlijk dicht achter mij op een stuk waar je maar vijftig mocht rijden. Vanwege wegwerkzaamheden reden we op de helft aan de andere kant van de vangrail. Er reed een autobus Op minder dan één meterafstand reed een autobus achter mij. Dit werd mij echt wat te gevaarlijk. Ik wenkte om iets meer afstand te houden. De man begon te claxonneren en probeerde mij weg te drukken. Wat hij deed met zijn bus vol passagiers: hij week uit naar links door de afzetting met oranje paaltjes tegen het verkeer in van de andere zijde (volstrekt verboden!). Vervolgens haalde hij mij en daarna ook nog John, in en gooit hem ineens naar rechts tussen de oranje paaltjes door,  om weer op de goede baan te rijden. Maar daar reed John die gewoon van de weg werd gesneden. Levens gevaarlijk. Met een acrobatische uitwijkijng kon hij zich nèt redden. Mijn adem stokte even.

Wat een idioot! Gelukkig was dit de enige op onze reis.

Om een uur of vier begon de lucht te drijgend te worden en stopten wij bij Obu 295 km voor Istanbul aan de d100.

Een zeer eenvoudig hotel met een aardige begeerder. Hij belde nog even naar BMW motorrad voor mij maar ze zijn maandag gesloten.

De verwijzing naar een restaurant op nog geen 250 meter afstand was een groot succes. Een kok die werkelijk plezier had om vlees te grillen en aan spiezen te rijgen. Hij showde en grijnsde van oor tot oor. Hijnliet ons stukjes proeven. De tafel stond vol met side-disches als salade, sauzenu ,lavandish etc. Het geroosterde vlees was een delicatesse en de bediening uit de kunst. Ik had een köfte met gegrild gehakt John rundvlees. Voortreffelijk.

Doordat ik echt heel weinig had geslapen  kwam het eind van de dag voor mij nu echt snel. Om 9 uur kroop ik in bed en ging mij dagblad lezen. Wat en hoeveel...... Ik weet er niets meer van.

Morgen naar BMW motorrad in Istanbul om mijn band te voorzien van een binnenband dan wel gewoonweg te wisselen.

Foto’s