Dag 80 dinsdag 16 juli. Naar Edirne aan de Turks-Grieks-Bulgaarse grens. Laatste dag samen op reis

17 juli 2019 - Edirne, Turkije

Dag 80 dinsdag 16 juli. Naar Edirne aan de Turks-Grieks-Bulgaarse grens. Laatste dag samen op reis.

Vandaag zou de laatste dag samen reizen worden omdat wij beiden een andere weg naar huis rijden. John via Roemenië en verder naar het Noord-Westen en ikzelf naar het Westen via Bulgarije-Albanië en daar met de boot naar Italië en verder Noordwaarts. (Zelf ben ik al 5x in Roemenië geweest en niet in Bulgarije vandaar dat ik hier graag meer wil zien.

Na 80 dagen same een zeer enerverende reis gemaakt te hebben zal dat even wennen worden. Aan de andere kant geeft het de nodige tijd voor thuiskomst om deze bijna 12 weken reizen  te verwerken!

De rit naar Istanbul verliep gladjes en snel. We planden een bezoek aan BMW om te kijken of een nieuwe voorband voor mijn motor mogelijk was, of de montage van een binnenband.

BMW -een zeer grote en mooie vestiging - gaf nul op het rekest. Ze hadden niets op voorraad! Merkwaardig. We werden doorverwezen naar een bandenfirma. Via zeer stijle wrggetjes vonden wij een klein zeer net ingerich bedrijfje. Het leek meer op een showroom. Hetzelfde verhaal! Weer naar een ander bedrijf! Dit was een echte motorwerkplaats. Deeigenaar bekeek de zaak en zei dat ik een andere velg moest hebben vanwege een deuk daarin. Een juist verhaal maar nu niet de oplossing! We vroegen de band eraf te halen en een sealing te maken tussen band en velg. Ok dan maar als noodvoorziening. De velg wed schoongemaakt en het bleek dat er een tweede deuk in de elg zat! Ai ai ai!! Er werd een kitseal gemaakt en we reden weer weg. De verdere dag hield de band goed en liep slechts weinig leeg. Op hoop van zegen!

We bestudeerden de kaart en besloten naar Edirne te rijden. Een onbetekenend grensplaatsje aan de Grieks-Turks-Bulgaarse grens waar je ook met de trein door komt.

Niets bleek minder waar te zijn!! Een enorme verrassing stond ons te wachten. Edirne heeft vele enorme moskeeën van honderden jaren oud en een zeer, zeer levendig en grroot centrum. Duizenden mensen liepen op straat. Een grote autovrije zone, koetsen voor touristen, een grote bazar tegen een moskee aan...... . Echt een toeristische bestemming. Wat een verrassing. Na al het gerij en gezweet -het was warm- hadden wij treknin een biertje op een terrasje! No way: verkoop bier ja, maar geen bier op terrasjes. Uiteindelijk wed het water en fhee bij het eten zoals alle Turken doen. We moesten ons gewoon aanpassen!

Slenterend doir de stad verbaasden wij ons nog steeds over de letterlijk honderden winkeltjes en de prachtige moskeeën. Eén daarvam bezochten we. Groot en mooi beschilderd van binnen met indrukwekkende afmetingen.

Het was al richting elven toen we terug kwamen in ons hotel.

Op maps me nog even lokale kaarten gedownload zodat je altid een offline kaart ter beschikking hebt, handig. Ik boekte de boot van Durres in Albanië naar Bar in Italië voir aanstaande zondag. Ik plande een route door het binnenland van Italië. Dat lijkt mij geweldig mooi. Je ziet altijd zulke mooie reportages! En Toscanië met eigen ogen aanschouwen, ja fantastisch. De grote plaatsen als Napels, Rome, Florence, Pisa en Venetië heb ik al bezocht en kan ik nu even links laten liggen!

John gaat een prachtig stukje Roemenië rijden wat Erica en ikzelf in 1996 hebben gereden toen we uitgenodigd waren voor een huwelijksreis! O, wat waren die wegen toen slecht en wat een vreselijk wilde tocht was dat met Roemeense kamikaze bestuurders!! De wegen en bestuurders zullen inmiddels wel stukken beter zijn hoop ik. Maar het binnenland is overal fantastisch mooi daar! Dat wordt dus ook genieten.

En zo kwam aan onze laatste dag een einde. Een hele leuke en gezellige dag.

Het was een fantastische reis met waanzinnige gezamenlijke ervaringen waar we nog jaaaaren op kunnen teren!

3 Reacties

  1. Ria de Wit-Nieuwehuis:
    17 juli 2019
    Nu alleen verder zal even wennen zijn, maar wij wensen je een hele goede reis met weer veel mooie bezienswaardigheden.
  2. Wim:
    17 juli 2019
    Beste Edwin
    Ik heb je verhalen met veel belangstelling gevolgd. Leuk om te lezen dat de mensen o.a. in Turkije nog steeds zo hartelijk zijn. Was ook onze ervaring toen we eind jaren tachtig met de rugzak dwars door Turkije zijn getrokken. Fantastische reis hebben jullie gemaakt.
    Groet Wim (vriend van Jan Willem)
  3. Edwin:
    18 juli 2019
    Leuk dat je ook van die goede ervaringen hebt!