Verblijf in Nouakchott

2 april 2017 - Nouakchott, Mauritanië

Het is een grote moderne nieuwe stad - rond 1960 gesticht - heel erg ruim van opzet. Wegen zo breed als achtbaanssnelwegen. Zodra je dan van een hoofdstraat afbuigt zit je weer middenin de afrikaanse drukte met stalletjes, verkopers, fruit enzovoorts.Er is weinig verkeer, althans het verzuipt in de ruimte. Vanuit deze hoofdstad gaan er drie belangrijke wegen, zuidelijk naar Senegal, westelijk naar Mali en Noordelijk naar Marokko. Op deze wegen vindt je dan ook Groot internationaal transit vrachtverkeer. De weg naar Bamako die ik net heb gereden heet ´route de l'espoir' deze is 1100 km lang en pas sinds vier jaar verhard! De stad is dan ook een doorvoerplaats, veel mensen overnachten één of twee nachten. De vissershaven met zijn markt is de belangrijkste in West Afrika. De mensen werken voor bijna niets en concurreren Marokko kapot ( volgens de Marokkanen).

Het land beslaat Ruim 1 miljoen vierkante kilometer (22xzo groot als Nederland) en heeft ruim 3 miljoen inwoners. Erg leeg dus dit land en practisch onverdedigbaar tegen indringers. Er is één gebied dat echt heel interessant is om naar toe te gaan, dat is de 'Adrar'. Jammer maar dat gaat mij helaas niet lukken, mijn motor heeft service nodig in Marrakesh! Dus erg weinig keuze. Het gebied van de Adrar is als je van woestijn houdt een parel. Ook zijn er eeuwenoude plaatsen en geologische bijzonderheden zoals de twee na grootste monolith van de wereld ´Ben Amira',  Gitzwart is deze. Daarnaast een nog niet geheel opgehelderd natuurverschijnsel de Guelb er Richat. Geinteresserden, even googelen het is echt bijzonder!

Ook rijdt hier de langste trein van de wereld voor erts vervoer. Een erg vreemd gezicht zo'n lange trein. Gelukkig was ik net het spoor over, hij rijdt echt langzaam! Iets om nog eens naar toe te gaan! 

Opvallend is het gedrag van de arbieren hier, in het algemeen komen zij hooghartig over, met name ten opzichte van de afrikanen, echt niet allemaal, maar toch. Lopend in zeer opvallende kleding zodat echt iedereen weet dat ze arabier zijn. De serveersters in het islamitische café lopen er zéér sexy bij, veel meer dan in Europa. Zij doen alle moeite om trendy te zijn. Overal enorme schermen met voetbal en muziek. Men kijkt naar beiden tegelijk. Ik moet zeggen met harde muziek aan stoort voetbal mij niet....... .

Alcohol wordt hier ook niet heimelijk verkocht, het is namelijk echt verboden! Mauretanië is een Islamitische republiek! De hoofddoek wordt hier in de stad erg weinig gedragen. Op het platteland meer. Overigens wordt de conservatieve lijn hier door de Saudi's gefinancierd! Zij hebben een enorme moskee gebouwd, evenals de Marokkanen. Ik heb er nog geen hoogte van gekregen wat de mening van de jongeren is, maar als ik het café publiek zie zullen zij liever een gematigde koers willen varen. Overigens heb ik wel een beetje het gevoel dat dit café voor een bepald publiek 'the place to be' is! En daar zit ik dan als enige met zeer opvallend krullend lang haar tussen de gitzwarte kort gek'ipte locals!

Morgen probeer ik in een ruk naar de volgende plaats te rijden 530 km verder: Nouādhibou op een schiereiland gelegen. Tussen deze twee plaatsen liggen slechts enkele vissersdorpen zo'n 20 tot 50 kilometer van de doorgaande weg. Het is dus aan te raden met een volle tank, proviand en water te vertrekken!