vogelparadijs aan zee Le Banc d'Arguin Mauretanië

HeBou Lanaâr - Nouakchott 

Météo: 15 tot 25 graden

585 km
Bezoek Parc National du Banc D'Arguin

Kort ritje dachten de Fransen: minder dan 300 km, mijn gps zei mij 475 km. Uiteindelijk voegden wij nog 110 km aan toe door het nationale parc te bezoeken!
De omgeving na het overnachtingsadres werd snel mooier, eigenlijk  is echt heel erg mooi, een gevarieerde woestijn: mooie zandduinen van wit en rood zand. Wat een mooie vormen. Er zijn struiken en af en toe bomen, gras en veel kamelen! Meerdere malen gestopt om ervan te genieten. De andere kant van de medaille is de wind met een zandstralend effect! Heel erg mooi dat zand dat over de weg danst en zweeft. De wegen zijn opvallend goed terwijl de politionele controles echt uiterst vriendelijk zijn: eerst altijd handen schudden, een praatje maken en dan je 'fiche' overhandigen. Dit is een opsomming van persoonlijke gegevens en van het voertuig, er wordt niets gecontroleerd. 'Bonne route messieurs' is het dan altijd. Uiterlijk zijn de mensen altijd in woestijnkleding : doek om het hoofd, vaak zwart, en grote lichtblauwe gewaden v katoen, waait lekker door. De mensen zijn diep zwart getint en wij nog behoorlijk blank!
In het nationaal parc le Banc d'arguin loopt één weg naar de kust: die bleek 55 km lang te zijn om vervolgens aan het strand in een vissersdorp te komen. Meteen veel bekijks en een jongen die zijn mond wijd opensperde om te melden dat hij geld wilde hebben om naar de tandarts te gaan. We gaven hem wat dadels die hij met plezier op at. Voor de helft leven de mensen in tenten, voor de helft in armoedige cabanes v hout, mooie lange smalle vissersbootjes. Een enorme hoeveelheid afval overal gelegen. Over een zandpiste naar een ander dorp: na één kilometer hadden wij ons vast gereden in het mulle zand, wij kwamen er niet meer uit: geen probleem met zes man sterk duwden de mensen ons eruit. Het was loodzwaar. Uitgebreid door het dorp getoerd: vaal houten huisjes, meer stranhutten waar de families in leven. Binnenin liggen enkele matten om te slapen en dat is alles. Onze komst was duidelijk een evenement in hun bestaan: overal vriendelijk begroet, rennede kinderen etc. Hele leuke mensen. De politie zonder uniform op slippers maar met grote 4x4 .

Het park was een grote desilusie: niet bijzonder, en geen vogel gezien
Uiteindelijk kwamen wij in het bijna donker in de hoofdstad aan. Even wennen dat drukke verkeer na dagenlang uitgestorven wegen te hebben bereden. Het adres dat ik had was niet te vinden. Ik stapte af om het aan een zwaar bewapende militair te vragen. Deze reageerde hyper nerveus en deed erg afwijzend, en sprak geen Frans. Later bleek dat de presidentiële ambtswoning te zijn! 
Uiteindelijk kwamen wij in een foei lelijk modern hotel terecht. Na een half uur onderhandelen zakte de prijs behoorlijk en gingen wij accoord. Ook hier waren wij weer de enige gasten ........ .
Morgen de Senegaleese grens over, bekend voor zijn corrupte ambtenaren.