zaterdag 15 april, the day after .........

Ja, als je dan wakker wordt, na het nieuws dat je moeder is overleden, wordt je dag daardoor overschaduwd. 
Maar goed eerst ontbijten en dan richting Ouarzazate om naar een vlucht te informeren. Hier in de woestijn is het een prachtig ochtend gloren. Vele foto's gemaakt.
Een wat verdwaalde Duitser welke gisteravond laat nog was aangekomen zat met mij aan tafel, hij wilde snel naar Agadir om rust aan het strand te zoeken! Heb je dat dan niet in de woestijn was mijn vraag, waarop ik een ontwijkend antwoord kreeg. Hij spoedde zich weg! Er zijn opvallend veel Duitsers momenteel in Marokko, echt overal. Ook de tientallen 'expeditie' 4x4 's die je ziet komen en gaan hebben vaak een Duitse plaat.
Ik had nog steeds geen internet gehad maar gelukkig vond ik dat uiteindelijk onderweg. Alles rustig met de familie kunnen bespreken en chatten via WA . Woensdag as gaat er een directe vlucht naar Amsterdam. Die neem ik dus. 
De begrafenis is vrijdagochtend.
Langzaam reed ik van dorp naar dorp, af en toe stoppend voor een kop koffie en een beetje frisselucht, nodig om verder te gaan door dit vervelende nieuws van het overlijden van mijn moeder. Het houd je natuurlijk flink bezig. 
De koffie werkte en de weg werd echt interessant, mooi stuurwerk, mooie afleiding! Ik ontmoette een stel Spaanse GS rijders. Het was gelijk gezellig en we babbelden er op los. Iedereen vraagt mij steeds of ik echt alleen reis, als ik dat bevestig zijn ze verbaasd en begrijpen ze het eigenlijk niet. Is dat niet gevaarlijk? Ben je bestolen? Voel je je alleen? Na drie keer ontkennend te hebben geantwoord stoppen ze hoofdschuddend met vragen!

Schitterende landschappen en een weg gemaakt voor motorrijders! Wat een plezier!
Aangekomen in Ouarzazat moest ik echt even zoeken. Zonder gps coordinaten is dat niet makkelijk, vooral als ze melden dat het in Ouarzazate ligt, maar feitelijk aan de overkant van de rivier in een andere gemeente en dan ook nog behoorlijk afgelegen. Toch nog snel gevonden. Het adres ligt heeel erg achteraf. Alles duurzaam en bio, leuk gedaan. Een goed adres! Ik slaap in een berber tent.
Ook hier veel duitsers. ik ontmoette twee Oostenrijkse vrouwen van een jaar of 25. De éen juriste de ander sociologe / criminologe. Er volgden vele discussies. Zij vonden het moeilijk en best wel   vervelend om als vrouw in deze ultra mannen-maatschappij te reizen! Aan een man vragen kan niet en door de vrouwen die gesluierd zijn worden ze genegeerd. Blijft over de moderne vrouw, waar er ook best veel van zijn. Toen wij samen de omgeving gingen verkennen werd ik door een man aangesproken en zij werden (in eerste instantie) genegeerd. Het werd rechtgezet doodat de man aan hen beiden een bloem gaf. Maar goed, typerend voor de verhoudingen hier. Ook twee vrouwen alleen reizend schijnt echt niet makkelijk te zijn. Zodra er maar een man bij is is het ok: je bent de broer, neef, vader of wie dan ook, maar dan worden vrouwen met rust gelaten! 
Wij aten gezamenlijk een lekkere kip/citroen tajin in een zeer vreemde ruimte. Het leek wel of die voor huwelijken wordt gebruilt! Allemaal roesjes aan de kant, wit en roodglimmende stoffen, niet echt mijn smaak. 
Morgen naat Tez-n-Test. Een hele mooie berg route.