Zaterdag 27 mei 2017, naar Tanger Med, de haven van Noord Marocco

Zaterdag 27 mei 2017, naar Tanger Med, de haven van Noord Marocco

Het ontbijt zou er om 8.30 zijn ´maar eerder is ook goed'. Ok, om 8 uur was ik er. ´Nog even wachten er is een lekkage!', een enorme plas water was in de eetzaal gelopen, via de muur. Gistermiddag hadden de drilboren blijkbaar een leiding geraakt die de hele nacht had doorgelopen. De muur was geheel doorweekt. Geen klein probleem dus. Het lek was snel gevonden en afgesloten. Aan tafel dus. Wat wilt u hebben? Een omelette, brood, kaas en een lekkere koffie (ik zag een mooie machine staan!). Helaas de machine stond niet aan en dat kostte tijd! Laat ik daar nou voldoende over beschikken. Het gesprek ging verder over koffie en al snel stak hij de branders aan. Ja, want het is een gasgestookt cappuccinno / espresso apparaat van pavoni. Er zit een enorm koperen of bronzen vat in waaronder de branders liggen. Zo wordt het water verwarmd zodat er espresso kan worden gemaakt. Blijkbaar is er een afzonderlijk deel voor de stoom. De druk wordt handmatig bereikt door een hefboompje. Geniaal simpel, zo ben je onafhankelijk van stroom! En in landen waar die vaak uitvalt kun je gewoon je klanten bedienen. Het apparaat was sterk vervuild! 

Na een kwartier bleek het gas op te zijn! Dan maar een lavazza capsule, veel minder lekker, maar toch, zeker niet slecht! De meneer begon nu gelijk het cappoccinnoapparaat uit elkaar te halen om onderhoud te plegen! Grappig.

We namen hartelijk afscheid en ik had een leuke avond nacht gehad in een hotel waar veel tegenzat maar met leuk personeel, en daar gaat het om. 

Het landschap is mooi hier met flinke bergen en dalen en best veel bebouwing. Op een gegeven moment was er zelfs een stuk met flinke mist ! 

Aangekomen in de haven liep alles op rolletjes!

Om een uur of 11 was ik door douane en politicontrole heen. Ik hoefde zelfs niet gescanned te worden, alles werd zo afgestempeld. Wat een verademing!! Blijkbaar een nieuwe instructie voor de beambten! Ook onderweg werden uitsluitend Marokkanen aangehouden. In een uur tijd waren er minimaal vijf controles.

Als motorrijder mag je bij de haven en bij de grens zo langs alle auto's, dus je bent altijd vooraan. Ik reed als eerste naar de parkeerplaats voor de boot en kon fijn in de schaduw staan. De temperatuur was inmiddels flink opgelopen! Hierna kwam er een grote stoet auto's ! 

Alle tijd om te eten en rustig te zitten. En later op de middag terug naar de motor waar inmiddels een paar zwitsers, oostenrijkers en een nederlander te fiets of motor waren gearriveerd. Ze waren allemaal twee tot drie weken in Marokko geweest. Op dat moment voel je je echt bevoorrecht dat je zolang al die landen hebt kunnen bezoeken! Echt geweldig.

De boot vertrok met een niet verklaarde vertraging van drie uur!! Hopelijk haalt de boot nog wat tijd in en komen we niet na tienen aan zodat ik nog naar binnen kan bij het hostel. 

Op de boot heb ik een hut met uitzicht naar buiten, nog nooit gehad, maar echt een voordeel! Ruimer en geen gevangenis gevoel!! Zo'n boot is zo groot dat je steeds op de plattegrond moet kijken waar je bent om je te oriënteren. Alles is Italiaans het personeel spreekt geen woord over de grens. Ik zag dezelfde mensen werken als drie maanden terug, voldoende om diverse woorden frans of engels te leren, helqqs, geen vooruitgang.

Op de boot kwam ik  de Oostenrijkers tegen die mij gelijk aanspraken.  Een verhaal in onvervalst Oostenrijk's-Duits, het leek wel een spervuur van woorden. Liplezend en af en toe vragend of hij langzamer kon praten, kwam ik eruit. Hij zei mij ' ja, ik praat snel hè, je bent niet de eerste die dat zegt'. Ok, dan ligt het niet alleen aan mijn Duits. Twee weken was hij op de motor met zijn vrouw achterop. Zij was dus een vrouw die niet bang is! Ze vertelde mij dat het haar regelmatig overkwam achterop in slaap te vallen! Ze rijden op een BMW 800 twin. 

Deze meneer had al meer dan dertig jaar in Steyr voor BMW gewerkt en vertelde mij dat hij als auto een i-3 rijdt. Uiteraard van BMW. Nooit van gehoord werd ik direct nieuwsgierig. Dit blijkt een electrische auto te zijn deels van carbon gemaakt, veel vermogen, goede kilometrage per lading, zeer snel op te laden bij de laadstations en extreem weinig onderhoud. De motor heeft eigenlijk geen onderhoud nodig. Remmen doe je vooral op de motor zodat de remmenniet slijten, de carrosserie is uit composietmateriaal, ook geen onderhoud, korom de ideale auto voor 45.000 € . Interessant. Uiteraard kreeg ik gelijk videos te zien. 

Het avondeten zat bij mijn ticket in. Het was erbarmelijk slecht! Koude frites, koude fruits de mère etc. Ik hoorde dat het menu de afgelopen tien jaar niet is gewijzigd!! De kwaliteit is gelijk gebleven, namelijk heeeel slecht. Hoe is het mogelijk!

´s Avonds voor het slapen gaan een lekkere Sambuca met koffiebonen erin gedronken, de Italiaanse serveerster kende dit niet en vroeg meerdere malen aan haar chef of ze het goed had verstaan, of misschien of ik wel goed bij mijn hoofd was. Ze bleef twijfelen en durfde de bonen er niet in te doen, waarop haar chef vier bonen pakte en ze in mijn glas deed. Verbijsterd keek de serveerster toe hoe ik van mij Sambuca met een espresso ernaast genoot.Heerlijk geslapen 

Morgenavond aankomst in Barcelona, ik heb gereserveerd bij het youth hostel daar waar ik ook de eerste nacht heb doorgebracht.