Dag 89 Donderdag 25 Juli 2019, Huiswaarts?

27 juli 2019 - Toulouse, Frankrijk

Dag 89 Donderdag 25 Juli 2019, Huiswaarts? Zou ik het halen?

Zaterdag is slecht weer voorspeld en een een zogenaamde 'Zwarte zaterdag'. Dit laatste vanwege het vertrek van de grootste groep vakantiegangers over de weg van het jasr!  Dat is absoluut géén optie voor mij om dan te rijden. Te druk met veel gestresste en vermoeide automobilisten. Kortom ook te gevaarlijk. Ook is met name vandaag grote hitte voorspeld tot 40 graden aan toe.

Dus het plan om rustigjes aan terug naar huis te gaan werd door mij aangepast: donderdag  flink opschieten om vrijdag thuis te kunnen komen.

Kortom om 7 uur startte ik de motorfiets en zag na enkele honderden meters dat de druk van mijn banden perfect was. De noodreparatie van de voorband in Istanbul was daarmee dab ook geslaagd te noemen. De siliconenkit hield goed stand en dichtte de velg nagenoeg 100% af. Het probleem van de voorvering bleef en het 'leuke kleine weggetjes rijden' was dan ook absoluut uitgesloten. Nee vandaag ging ik doen wat ik normaliter altijd probeer te voorkomen: kilometers vreten op de snelweg. Maar goed eerst kon ik nog een half uur genieten van het extreem mooie Toscaanse landschap. Echt, ik kan het als vakantiebestemming aanbevelen om meerdere redenen. Landschappelijk is het een absolute topper, op cultuur-historisch gebied zijn hier prachtige steden als Florence, Sienna en hele mooie middeleeuwse dorpjes met prachtige architectuur en mooie musea, culinair is er het nodige te ontdekken en worden overal kookcursussen georganiseerd en last but not least uit oenologisch (wijn) oogpunt zijn er de beste wijnen te ontdekken. Ga dan wel in voor of naseizoen vanwege het aantal toeristen en de iets betere temperatuur.

Zo ook nu weer was de mooie ochtendzon die de heuvels op zijn mooist maakte. Helaas kon ik niet stoppen om foto's te maken er waren géén bermen en je staat dan gevasrlijk op deweg. Ik deed dit één keer en meteen stonden de carribinieri naast mij om te vragen of alles goed met mij was! 'Doorrijden' het is te gevaarlijk hier. Maar genieten was het prachtige bochten, strak wegdek en de allermooiste vergezichten. Even later begon de 'autostrada' naar Milaan en kon ik de cruisecontrol aanzetten. De totale afstand via Millau in de Aveyron was ruim 1250 kilometer. Dus vandaag moest ik dan 650 à 700 kilometer rijden om qua tijdsduur op de helft te zitten.

Dit bleek een moiie snelweg te zijn,  niet te druk en kwalitatief super. Slingerend door Toscane zie je zeker mooie m

Stukken van het gebied. Maar het is anders je beleeft het niet je rijdt er doorheen. Het stoppen voor een espresdo op het dorpsplein is er niet bij!  Daarentegen zijn se aer de servizzio prima en is de kwaliteit espresso uit de kunst. Ik reed constant rond de 105 -110 km/u om teveel lawaai via de noppenbanden en teveel windgeruis te voorkomen. Ook is het rijden zo veel minder vermoeiend. De tol die je betaald zijn het asntal uren. Geen probleem ik schoot echt goed op. Rond het middaguur was ik verbaadd al bij Genuain de buurt te komen. Door de brugramp moet je nu deels om de stad. Dat viel even tegen de bewegwijzering was onlogisch en de gps wijzigde van traject in het centrum. Het spoor bijster eindigde ik op een doodlopende weg achter een stadsbus hoog boven de stad. De belonjng was groot: ik had een adembenemendvuitzicht oer de stad naar zee! Nergens was zelfs voor een motor parkeerplek te vinden. Het was verboden of te steil. Ik liet mijn plan varen om van een laatste pizza of een lastste gelato te genieten en was blij de drukke stad achter mij te laten. Op mijn gps zag ik de franse grens al naderen. Dat ging snel! Ik was verbaasd! Eindelijk, eindelijk een grens zonder stempels en controles ik was oprecht verbaasd na de 24 grenzen die wij gepasserd waren met controles.

De bandenspanning bleef op pijl terwijl de snelwegen voor mijn motor wel biljartlakens leken.

Naar Millau bleek het nog bijna 600 km te zijn plus nog 200 km door de Aveyron en Lot. Voor de lol keek ik naar de afstand en reistijd naar  Toulouse. Dit bracht mij sterk aan het twijfelen:  550 km en 5,5 uur reistijd ja waarom ook eigenlijk niet? Ik pijlde of Erica thuis was en dat was zo. Inmiddels waren de temperaturen van een aangename 31 tot 32 graden in Italië toegenomen tot 39 in Frankrijk. Gas erop dus om dit minder onaangenaam te maken. Zou ik het halen vandaag Toulouse?? Ik liet het 100% afhangen van de vermoeidheid. Niets is immers makkelijker dan bij een motel te stoppen. De kilometers gleden en gleden onder mijn wielen, tanken, water drinken een broodje en voor ik het wist was ik om voor 20 uur in Montpellier. Bij een benzinestation sprak een meneer mij aan of ik inal die landen was geweest die op mijn koffers aangeplakt waren? Ik antwoordde dat dit mijn thuiskomst werd vanavond 'un rêve' (= een droom) zij hij en dat is het eigenlijk ook. Zo'n mooie reis met zoveel leuke ontmoetingen en contacten......... Is het droom of werkelijkheid? Allebij!

Ik ging het halen! Erica wist het nog niet! Toen ik hasr beldr om te zeggen dat ik kwam was ze perplex: 'morgen?' Nee nu, vanavond! 'Dat kan toch niet?' 

De adrenaline zorgde voor heel veel peps en alertheid.

 Een mooie zonsondergang scheen over Carcassonne waar ik even de tijd voor nam om het te aanschouwen. Spectaculair mooi die oude vestingstad van veraf te zien. Nog een uur ...... . Ik reed Toulouse in bij ondergaande zon en kon Erica verrassen met een telefoontje om het hek van het appartementencomplex te openen! 22 uur was het. Dit was een geweldig weerzien. De emoties kent iedereen je bent blij om weg te gaan en minstens zo blij om thuis te komen. Het werd een zeer gezellige avond tot in de kleine uurtjes. 

De echte thuiskomst zou natuurlijk morgen worden!

Foto’s

4 Reacties

  1. Ria de Wit-Nieuwehuis:
    27 juli 2019
    Hallo Edwin,
    Ook jij bent nu thuis, veilig en wel, geweldig wat een avontuur.
    Wij hebben John op Het Rieteiland welkom geheten, prachtig!
    Wij willen je bedanken Edwin voor de prachtige verhalen, iedere dag weer.
    Eigenlijk hebben wij met jullie mee kunnen reizen, zo indrukwekkend!!

    Dank hiervoor en wij wensen je nog vele dromen toe die uit mogen komen. Heel veel succes.Groeten van Ad en Ria de Wit.
  2. Edwin:
    27 juli 2019
    Heel veel dank voor het volgen en leuk jullie reacties!
  3. Theo de Ruyter:
    27 juli 2019
    Hoi Edwin, fijn dat ook jij weer veilig op het nest bent geland, we hebben erg genoten van je verhalen, John zei dat ie zich een aap voelt met 7 lullen maar dat zal bij jouw waarschijnlijk niet anders zijn. Voorlopig zal je nog wel effe op die grote roze wolk blijven zweven, groetjes aan Erika. Groet Theo de Ruyter
  4. Maartje Vos:
    28 juli 2019
    Welkom thuis Edwin!
    Fijn dat je er weer bent
    Liefs Maartje en Mark