Dag 82, Donderdag 18 juli, naar Plovdiv.

Dag 82, Donderdag 18 juli, naar Plovdiv.

Eerst me even in de tuin gewassen en geschoren met regenwater . Mijn gastheer zat al klaar met een kop koffie. Lekker. Het leven speelt zich in de zomer hier altijd buiten af. Ook zijn vrouw en twee dochters waren present mij uit te wuiven ! Leuk, dat geeft een warm gevoel. En nog een laatste vertaling dat ze het erg jammer vonden dat ik zó vroeg weg moest vanwege hun werk. De ultiemehandeling voor mijn gastheer was het drukken op de startknop van mijn motor, vroem......... en ik reed weg met een zwaar gevoel van deze lieve mensen die verder gaan in hun strijd om het bestaan. Maar gelukkig zijn ze en dat is een waardevol goed. Wij spraken daar uitgebreid over met elkaar gisteravond.

De weg naar de snelweg verliep zo snel dat het mij werkelijk overviel! Geen hobbels en kuilen maar strak asfalt! Vanaf het noorden was dit dorpje dus zeer goed berijkbaar! Dit in tegenstelling tot het westen.

Om tien voor zeven reed ik al op de snelweg. Ho, stop dit gaat te snel! Voor je het weet ben ik in Plovdiv en vele uren te vroeg voor een kamer. Dus maar eens lekker koffie gedronken en ontbeten bij een tankstation. Zeer modern en goed verzorgd.

Alle tijd om een guesthous in Plovdiv te vinden. En ja hoor, hartje stad in een 19e eeuwse stadsvilla vond ik een mooie kamer. Ik heb moeite moeten doen om niet voor negenen aan te komen. Een mooi klassiek pand met een naar was ruikende. Prachtige houten trap. Visgraat parket in de gang, mooie simpele maar ruime  kamer. De airco stond zachtjes aan. Ik houd daar niet van dus meteen uit dat ding. Heerlijk frisse lucht ramen open.........

Ik kijk uit op een niet gerestaureerd deel van deze stadsvilla, mijn handen jeuken om te starten.....

Het is slechts enkele honderden meters lopen naar een zéér groot plein dat volledig onder constructie is. Varieërend van het naar voren brengen van Romeonse fundamenten tot perken, fontijnen, wandelgebied, open space en andere publieke zaken. Het wordt mooi. Een heel groot postkantoor stijl jaren vijftig zal nog wat kopzorgen kosten om het te herintegreren in de stad. Mij vielen direct de vele parken en bloemen op. Alles is zeer verzorgd!

Er is een prolect gestart om een oude romeinse (ren-) baan op te graven en onderaards toegangkelijk te maken. Enkele delen zijn al toegangkelijk zoals twee Romeinse theaters. Ze liggen ongeveer tien meter lager! Een interessant maar zeer kosbaar project.

Overigens is Plovdiv culturele hoofdstad 2019 van Europa. Er is een groot historisch stadsdeel dat hoger gelegen is. Veelal 16e tot aanvang 20e eeuwse bouw. Mooi gerestaureerd.

Een mooie moskee uit de 15e eeuw ligt in het centrum. Gebouwd van baksteen en natuursteen is dit een juweeltje. Ook een enorme basiliek domineert de oude stad. Bulgarije is een katholiek land.

Er zijn homderden winkels en erg veel terrassen. Veelal modern en/of alternatief. Van alle markten thuis. Ik ontdekte een café wasr ze bieren verkopen uit alle europese landen. Honderden soorten, extra-ordinaire, sorry, buitengewoon!

De artiestenwijk is zoals altijd het meest interessant. Hier vind de ontwikkeling van de stad plaats. Tientallen ateliers en winkeltjes. Alleen de sterksten overleven. Ik stapte bij iemand binnen die eigenlijk geen ruimte meer had, deze kunsthandelaar had honderden schilderijen staan, eigenlijk zonder dat je ze nog kon zien. Om wat te zien moest en mocht ik stapels verplaatsen en de schilderijenoplichten. Commercieel? Ach het hoort bij de sfeer van zo'n wijk. Daarna volgen vervolgens de mensen met geld die gaan opknappen en er mooie appartementen van maken.

Ik sprak met een leerbewerker die er een beetje als Dali uitzag. Mooi werk, hij maakte zelfs schoenen en had dezelfde amerikaanse handstikmachine voor leer van Boss die wij zelf net verkocht hebben. Toeval want deze machines kom je echt nergens tegen. Hij liet mij al zijn gereedschappen bewonderen, gaaf!

Bij het avondeten op een terras zat ik naast een moeder met dochter uit Saarland. Zij waren hier voor een huwlijk. De dochter studeerde neuropsychologie in Maastricht. Grappig. Ze was niet lid van de Internationale Studentenvereniging en kende Xandor dus niet. Het was gezellig eten met deze dames.

Leuke galerieën van alle aard en kwaliteit. Uiteraard ook toeristische fancy souveniers.

Kortom ik heb veel gezien en veel mensen gesproken in deze in ontwikkeling zijnde stad. 

Morgen blijf ik hier nog wat verder rondstruinen en ontdekken om dan zaterdag een grote trip van ruim 500 km naar de Albanese grens te maken. Ik rijdt dan via Noord Macedonië.

Plovdiv is echt een aanrader.