Dag 86, maandag 22 juli 2019.Aankomst in Italië

Dag 86, maandag 22 juli 2019.Aankomst in Italië.Benevento.

Een magere nachtrust door het gewekt worden om één uur. De zee was extreem rustig dus daar lag het niet aan.

Blij weer daglicht te zien en het wordt natuurlijk weer een mooie dag vandaag. Carpe diem!

Het tijdsverschil is in Albanië al verdwenen. Een interessant land dat zich probeert op te stuwen door zoveel mogelijk europese regelingen langzaam in te voeren om hun europese aspiraties uit te kunnen voeren. De toekomst van dit kleine land van 28.700 km2 en slechts 3 miljoen inwoners zal toch echt binnen europa liggen anders is er een 'eilandje' in europa dat overal buiten valt. Ik denk niet dat dit verstandig is. Albanië komt zeker niet als ontwikkelingsland over maar wellicht is op het niveau van corruptiebestrijding en ontwikkeling van het sociaal politieke systeem nog heel veel werk te verrichten. Maar ook in Bulgarije hoorde ik spontane kritiek op de politici-zakkenvullers! De mensen uitten dit makkelijk naar buitenlanders in alle landen die we bezochten (behalve met name  in Turkije, daar zijn de mensen gewoonweg bang om hun werk te verliezen bij de minste kritiek op het systeem. In de andere centaal Aziatische landen is het deels nog een struggle for life door de armoede dan komt men veelal nog niet aan directe kritiek toe. Overal is corruptie het grote probleem).

Laten wij eerst maar eens een rustig, prettig en welvarend, onafhankelijk en vrij Europa proberen te realiseren dan zijn we eigenlijk al in Utopia ! Vergeleken bij veel andere landen leven wij al in een soort utopia, laten wij er blij mee zijn.

De haven uitkomen duurde echt even! Het was gelijk al 31 graden. Ik was blij buiten de stad mijn eerste cappuccine te scoren en een kaart van Italië te kunnen kopen. Aardige mensen en wat is Italiaans toch een prachtige taal. Veel Italianen spreken of verstaan Frans een beetje en ik een paar woorden Italiaans.

Inmiddels had ik bemerkt dat mijn voorschokbreker het begeven had. Bij de minste geringste bobbel neemt de wegligging drastisch af en begint alles enorm te klapperen. Dan maar op mooi wegdek blijven! De autostrada en er gewoon af en toe af gaan. Eerst een 100km een grotere binnendoorweg gereden dat ging goed maar het  is erg wisselend verkeer en ook best veel stoplichten. Geen rust om alles eens te aanschouwen. De autostrada was beter met 90 km pervuur was het genieten en om mij heen kijken. Op een gegeven moment ging ik eraf om onderdak bij een boier te vinden: helaas: de één was definitief gesloten, de ander was niet thuis en voor de derde moest ik een heel smal weggetje met een helling van 25% nemen voir de huizen langs. Dit wa echt een halsbreker. Een bewoonster wees nasr een andere heuvel ergens verweg in de dauw..... en zo moest ik die helling ook weer af. Het draaien op een schuin vlak is niet makkelijk maar het lukte. De motor ging door de zwaartekracht vanzelf naar beneden. Ik had wel het gevoel dat ik op de limiet reed!

Dan maar weer autostrada en een andere agslag nemen.

Het landschap is in het verste zuiden van Italië gewoonweg oninteressant. Pas 150 à 200 km noordelijker komen er heuvels, bebossing en interessantere plaatsen. Ik zag een bord "Benevento' en nam de gok. Het bleek een treffer te zijn! Een mooie Romeinse stad met prachtige opgravingen met een centrum dat zich in 500 jaarchad ontwikkeld. Leuke steegjes, poortjes en een enorme zeer fraai bestrate wandelpromenade. Daar is het een aaneenschakeling van overheidsgebouwen uit dec15e tzo 29e eeuw. De een nog fraaiercdan de andere en vooral imposat en groot. Vele vele kerken.

Goede gelateria, en leuke restaurantjes.Een lokale bar eigenaar verwees mij naarTraiano, erg goed en goedkoop. Dat bleek ook echt zo te zijn ondanks het gesteven tafellinnen! 

's Avond was allesvgeillumineerd en zo gaf de stad een feeerieke indruk! Een toevalstreffer dat is Benevento. Het internationale filmfestival wordt in 2019 hier gehouden!