Lac Rose Dakar

7 maart
Lac Rose - Dakar
Météo: 20°c - max 37°c
Humidité prima, no problem

Om half tien bij de ambassade gearriveerd de papieren afgegeven, vanaf 2 uur al weer op te halen. Uitgebreid over de veiliheids situatie gesproken. Tot en met Djenné schijnt veilig te bezoeken te zijn. Dat vond ik ook in een zeer recent verslag terug van een nederlands motorrijdend echtpaar terug ( febr 2017).
Dus ik ga hier ook naar toe als alles meezit. De dag van te voren neem je het besluit, als de situatie wijzigt gewoon het stuur omdraaien. Zeer behulpzame en aardige mensen. 
Vanaf Dakar de boot genomen naar Dakar. Daar probeerden ze ons te laten betalen voor de parkeerplaats, terwijl het voor motoren gratis is. Bij het wegrijden probeerden ze dit weer, deze praktijken zijn schering en inslag op een gegeven moment moet je er gewoon hard om lachen en snappen ze dat je hun trucje door hebt! 
Zo werden wij ook besprongen door een officieële gids, deze man had het echt goed voorelkaar, een verklarîg van de ex- minister van cultuur - een hele bekende zanger - stempels en handtekeningen. Hij werkte gratis maar we moesten wel voor ca 15€ entreebiljetten kopen. Deze man werd op het eiland als valse gids onderschept. Hij mocht het museum niet eens in!
De boot en haven was goed en goed georganiseerd. 
Echt een prachtig eiland ´ île de Goree '. Geheel onaangetast in goede staat verkerend doen de mensen alle moeite om het schoon te houden. Er wonen 1200 mensen en is ca 500 bij 300 meter groot. Het komt relaxed over. Er zijn veel kunstenaars. Mooie schilderijen, vooral modern en deels behoorlijk abstrakt, het trekt mij aan. Ook de houten beelden zijn beeldschoon.
Het huis waar de slaven hun deportatie af moesten wachten ziet er nu mooi uit, maar de gedachte dat wij europeanen de mensen van hier gewoon verhandelden, je kunt je dat niet eens voorstellen hoe je op de gedachte kan komen dat een mens handelswaar kan zijn. Een zeer pijnlijke historie: voor ons een schandplek en voor hen een tragische geschiedenis. Brrr.
Wat een leuk eiland! Nog een studente rechten gesproken welke eigenlijk kunstschilder wilde worden, een leuke discussie over van alles en nog wat, zij woond op het eiland. 
Wij reden even later aangekomen aan de vaste wal over het terrein van de universiteit van Dakar, een mega groot complex! 
Terug naar Lac rose raakten wij elkaar kwijt in het drukke verkeer. Ik ben een leuk rondje om het meer gaan rijden indrukwekkend veel ruimte en een goede ondergrond om in het off- road rijden wat meer vertrouwen te krijgen. Je moet wel echt de bandenspanning omlaag brengen anders val je direct bij mulzand ! 
Er is een zeer actieve zoutwinning! Een mooi gezicht.
Voor ik het wist was de dag voorbij en genoot ik van een heerlijke scholvis.
Morgen op naar Casamence het gebied ten zuiden van Gambia wat bij Senegal hoort en waar zeer lange tijd gewapend verzet is geweest. Het gebied schijnt gespannen te zijn, maar als toerist sta je daar in principe buiten. Via de autoroute trans Gambia heb je ook geen visum nodig om door Gambia te rijden. Gambia zelf is rustig sinds de oude president gedwongen werd te vertrekken na door hem verloren verkiezingen.

Bernard en Christoph gaan wellicht morgen al de andere kant op dan ik.