Zondag 20 maart Freetown , Sierra Leone

Dimanche 20 mars, journée exceptionnelle avec un vrai cappuccino italien, un circuit de cross et une tour de ville.
Eerst even de oude huisbaas en werkgever van Quirine opgezocht: Roy, een Libanees waar Quirine met haar australische vriendin Sarah een  paar maanden mocht bivakkeren met als contraprestatie service aan de bar. Leuke ontmoeting. Uiteraard klaagde hij over het ondernemersklimaat, het ontbreken v stroom (iedereen heeft aggregaat) etc. De Libanezen hebben hier alles in handen. ´s Avonds leek het petit Beirout. Allemaal Libanezen met glanzende mercedessen of splinternieuwe 4wd. Mijn BMW motor mocht er zo tussen staan, dat telde wel even mee daar! Iedereen flaneerde in de mooiste en dunste kleding, is dit Africa, is dit moslimcultuur? Niet hier in ieder geval! Schrijnende verschillen ..........waar ik mij niet 100% vrij voel mij schriftelijk uit te drukken!
Maar goed vermakelijk dus. 
Na de ontmoeting op naar het zuiden naar Taho beach, je bent er zo! Dat ken ik ja! Het duurde een goed uur en was 40 km off road en dan echt heeeeel hobbelig grote kuilen en hellingen, geen borden, terug, ah privé, weer terug etc. Maar zonder bagage merkte ik dat het mij goed af ging! Ik haalde alle locale 4x4 in en kwam op een doodlopend stuk bij het strand. Ik wilde vers sap drinken - er was een overvloed aan vruchten daar - maar dat konden ze niet, jammer. Crossent door het mulle zand kwam ik aan het strand bij een meneer die de hele dag op één toerist zat te wachten. Hij wilde me een boottocht verkopen, dode kreeft laten eten, gaan vissen etc. No, Give me a very cold Coke please' no problem sir', daar kwam die: 30 graden koud, wat een genot als je lippen vastplakken van de dorst!
Een uur over de politiek vhet land gediscussieerd. Moeilijk verhaal waar je gewoonweg nooit uitkomt. Een constante opeenvolging van regeringen putches en coups d'etat met een burgeroorlog erbij ........... .
De echte machthebbers hebben het niet slecht terwijl de bevolking voor school moet betalen ...... . De kinderen van de politici gaan naar Harvard ,Yale etc, ja ´this is Africa' do you understand me? No, I still don't want to understand you, but I can see how it works!
Via Kissbeach en Waterloo met een omweg van 50 km terug naar Freetown. Wat ik vreesde gebeurde:35 km door de vieze dieseluitlaatgassen rijden, zum kotzen!!!! En wat gebeurde er: de Zwzeed in Bissau vertelde mij linksaf te slaan naar Gui, ik miste het en ging naar rechts!!!! 20 km opgebroken zandweg crossen en files. 
De buurten werden steeds slechter, vissers, opslag, sloperijen, vuilstort langs de weg permanet in brand, in hemelsnaam, waar kom ik terrecht, nog steeds 20 km!!! Gelukkig een afslag en ja hoor ik gokte net de verkeerde: ik kwam in een Dickenswijk uit de 19e eeuw met oude koloniale bouw waar allles op instorten stond. Grote balcons van weleer werden door - zo leek het wel- de drogende was bij elkaar gehouden! Op straat - max 10 meter breedte- stonden aan weerszijden houten tribunes dacht ik. Nee het bleken stellages voor hun waren te zijn. Alles was leeg, het was zondag. Even verder zaten er letterlijk honderden mensen op deze stellages, ze keken allemaal naar één punt: die rijke indringer op die fabelachtig mooie motor! De duizenden hoofden draaiden mee, ik zwaaide en lachte, maar was oh zo bang te vallen. De straat was ongepaveid, vol met kuilen en stenen, maar netjes opgevuld met afval en niet te weinig! De mensen keken mij vijandig aan, het duurde 2 kilometer om uit dit doolhof te komen!!!!
Ik was blij weer thuis te komen moe van de belevenissen ! 
Een lekkere cappuccino gedronken met goddelijk ijs, waarover morgen meer.
´s Avonds Libanees gegeten. De libanese grill smaakte mij goed, maar fransen kunnen het vlees echt veel beter prepareren.
Morgen een dagje rust en strand, ik zie er naar uit!