Zaterdag 8 en Zondag 9 april 2017, Sidi Ifni, Marocco

Het verblijf in Sidi Ifni doet wat vreemd aan. Het geeft een beetje het gevoel van de plaats die betere tijden heeft gekend maar toch nog in tact is. En af en toe weer wat naar boven klimt en dan weer terug valt. 
De Spanjaarden veroverden de plaats rond 1859 op de Maroccanen. Eigenlijk deden ze er niet veel mee. Het was onder Spaanse vlag Santa Cruz del Mar Pequeña genaamd en kreeg zijn oude naam terug in 1969 toen het via de UN weer naar Marocco werd overgedragen. 
Pas in de jaren dertig van de 20 ste eeuw nam Spanje het geheel onder zijn gezag. De meeste van de gebouwen dateren dan ook uit die periode. Dat is dan ook het attractieve van deze voormalige enclave. De stijl is geënt op de art nouveau en doet vaag wat aan Miami denken! Hier is alles wit-blauw en kent men geen mooie pastel tinten. Kijk even naar de foto's! 
Alleen enkele overheidsgebouwen zijn in goede staat de rest is in langzaam verval, maar net niet helemaal! Er staan diverse juweeltjes leeg. Een kans voor een ondernemend persoon! Spaans spreken is wel heel belangrijk, en het volgen van de spaanse voetbalcompetitie ookk! Iedereen zit gekluisterd aan de buis in de café's. Ook het eten is beinvloed door de Spaanse keuken. 
Verder valt mij op dat de vrouwen geheel gesluierd lopen. Uit een gesprek vanmorgen met een gemeenteambtenaar viel af te leiden dat er weer groei in het toerisme zit, dat bevestigde het hotel waar ik een kamer heb. De prijzen zijn zonder meer laag: kamer (2 persoons maar één persoonsgebruik, 17,50€, koffie 0,80€, maaltijd 8€, pizza 2,5 - 4,5 € etc). 
Het klimaat is het hele jaar door gelijk: 20 -24 graden, veel wind. Uit de wind is het zonder meer lekker weer, 's ochtends en 's avond een trui of body warmer aan. Zeer relaxet!
Er is niet echt veel te zien of te doen buiten de mooie ligging en behouden architectuur. behalve wandelen en het strand. Maar voor lezen, uitrusten en eten en drinken (behalve Spaans en Maroccaans bier is er eigenlijk geen alcohol) een prima plaats. Gisteren had ik een uitstekend plat van de spaanse nouvelle quisine voor 8€, echt prachtig opgemaakt en verfijnd van smaak. 
Even geen motorgeronk aan mijn hoofd en lekker bewegen door een stevige strandwandeling te maken, heerlijk.

De strandwandeling leidde mij tot enkele ontdekkingen: de Spanjaarden bouwden een klein kunstmatig eiland vlak voor de kust om hun schepen te kunnen lossen. Het was met een téléphérique ( kabelbaan) verbonden met het vaste land om de vrachten aan wal te brengen. Het is niet meer werkzaam. 
Richting nieuwe stad lopend bleek er een enorme markt: stoffen, groenten en gevogelte te zijn.
Ik ontdekte een in stijl gebouwd lycée. Opvallend is dat er vrijwel geen auto's rijden, prettig maar vreemd. 
Na wat navraag bleek dat in de manden oktober, november, februari en maart veel aan parapente en aan surf (-kite) wordt gedaan.
Maar nu is het echt uigestorven. Een verdwaalde Marokkaanse toerist, een enkele europeaan en dat is het. 
In het stadje is het opvallend schoon! Een groot onderscheid met alle landen ten zuiden v Marokko. Ik mis de enorme levendigheid van zwart afrika maar vind het heerlijk dat het hier veel minder warm is en veel schoner. M.b.t. De hygiène maakt dat niet veel uit, het is schijn. Vieze glazen en bestek, met stinkende doekjes schoongemaakte tafels, ach ja visueel is alles schoon en zo benadert men al snel de Europese standaard, nog maar een kleine stap te gaan!

Morgen ga ik naar Marrakesh, een stad van een geheel ander kaliber! Ik heb mijn fototoestel al in aanslag en zal voor mijn blog wat telefoon-foto's maken. Hierna ga ik een mooie tocht maken naar allemaal mooie streken. Maar eerst het onderhoud van mijn motor. Na 11.000 zware kilometers is hij er aan toe!