Camp Bedouin naar Dakhla, het eerste woestijnzweet!

Na een half uurtje bij Laayoune aangeland, drie contrôles! Met alle oponthoud van dien. Een aantal jaren terug grote rellen en verzet, gevaarlijk gebied! Sterk af te raden, negatief reisadvies, en wat zie je: veel officials, leger en politie. Super rustig en heel veel nieuwbouw. De Marokkaanse staat heeft meer dan 1 miljard euro in deze stad en omstreken gestopt! Hierna honderden kilometers woestijn. De weg loopt dicht lang en 20 meter boven de zee. Af en toe mooie uitzichten maar een soort stofnevel in de lucht. Je hebt er zeker geen last van maar het beperkt het zicht. 

De temperatuur steeg vlotjes naar 34 graden!  Tijd om meerdere lagen uit te doen en te gaan eten. In een donker restaurantje - op een afstand van zo'n 400 km zijn er maar drie - een mini winkeltje en een jongere man welke in zijn eentje de tent runt. Na een rondleiding door de keuken kreeg ik tajin met schapenvlees, weer eens wat anders dan die dromedaris van gisteren. 

Het was warm! Pfft. Slechts enkele kilometers verder kelderde de temperatuur naar 20 graden! Erg vreemd. Het bleef de hele middag zo. Even genoten van een schitterend uitzicht over strand en zee. Het gekke is dat je hier echt bijna geen mensen meer ziet. Zelfs die altijd maar onverklaarbare aanwezigheid van mensen in de woestijn is hier zeldzaam. Ik zag een persson lopen: hoe kan iemand hier zijn? Er is niets en niemand, er is niets te doen en eigenlijk geen doel te verzinnen! Het zal voor mij nog wel even een raadsel blijvn. 

In de buurt van Dakhla is er een duidelijke militaire en politionele aanwezigheid. Nog scherpere controles door de altijd even beleefde officials. Ze vragen altijd naar je beroep. En alles wordt steeds weer genoteerd.

Met de aanslagen in europa in het achterhoofd ben je geneigd je zo veilig(er) te voelen. Schijn of werkelijkheid?

Dakhla ligt op een 40 km lange landtong. De aankomst op dat punt is adembenemend mooi zo vanaf de heuvels. 

Het adres dat ik had zag er zo slecht uit in een slecht deel van de stad dat ik toch maar even verder ben gaan zoeken. Een hotel gevonden dat zo'n jaar of twintig over zijn top heen is: geen onderhoud, sleets en deffectueus. Allerlei dingen doen het niet meer.maar goede bewakin voor de motor. 

Ik keek vanaf het balcon en zag daar 2 GS sen aankomen. Even contact gelegd en samen een lekkere pint gaan drinken. Ervaren reizigers. Morgen gaan wij gezamenlijk de Marokkaans - Mauretaanse grens over. Deze staat als complex en corrupt bekend. Daarnaast is er een no- mansland off-road van 4 km tussen de 2 landen inclusief mijnenvelden buiten de paden. Gelardeerd met autowrakken van illegale handel! Dat wordt dus een belevenis.