vrijdag 18 maart, bezoek aan enkele nederzettingen en het meisje dat niet deugt!

18 maart 2017

Vrjjdag 18 maart
Stationair aan het strand.
Lekker weer, 20 tot 30 graden.

Om een beetje bij te komen heb ik besloten om een dag uit te rusten. Door het steeds maar doorgaan, het oplopen van darm en maagklachten merk ik dat mijn lichaam nog maar 1/3 van de energie heeft van normaal. Ik eet bijna niets en drink veel
Vandaag met Salem de eigenaar een wandeling door alle kleine gehuchtjes - direct achter het strand gelegen - gemaakt. Dit was werkelijk interessant. Hier is nergens water of electriciteit dus alles gaat met de hand. Gas zie je helemaal niet, men kookt op houtskool. Een hele grote zak kost hier 1,50€. Je moet je voorstellen dat tussen de palmbomen er vele andere soorten groeien. Hier heb je zoal: kokos, papaya, mango, bananen en vele anderen welke ik niet ken. Om de traditionele piroques bootjes te maken hebben ze gigantische bomen. Ik heb een meubelmakerij gezien en veel bouwactiviteiten. De stenen worden van klei en schelpen gemaakt en volvolgens gestapeld en dichtgesmeerd. Cement wordt ook gebruikt. De afwerkingsgraad is laag. De daken zijn van riet/gras. Moderne huizen hebben een kleine veranda en meestal 2 slaapkamertjes. De huizen zijn van binnen leeg en onafgewerkt. De vloer van terre-battu zoals de oude huizen in Frankrijk. Meubels zijn er niet, ramen en deuren soms wel soms niet, ofschoon er vaak ook lappen als deuren worden gebruikt.
Men slaapt op de grond op een rieten mat wanneer men wil. De mensen zien er schoon en verzorgd uit.
Overal zijn  de vrouwen aan het koken en wassen, terwijl de werkeloze mannen onder de boom zitten te discussieren of hakken hout. Veel werk is er niet. Uitsluitend de bauxiet maatschappij welke net 2 maanden van start is gegaan met de aanleg van infra-structuur is een grote werkgever, Er werken locals maar ook veel zuid afrikanen.


Als man is het leven simpel hier: zodra je trouwt heb je de zorg over al je eigen en aangetrouwde broers en hun kinderen plus de ouders! In de praktijk betekent dit vooral dat er per week 2 grote zakken rijst moeten worden gekocht.
Salam zorgt voor 15 mensen. Hij werkt hard en de rest kijkt toe of helpt een beetje. Hij probeert de mentaliteit te veranderen maar het lukt noet, Enige broers helpen echt. 
Ik heb mijn zonnepaneel gegeven voor het opladen van telefoons en lampen, dat werd een feestdag voor hem.
Hygiène gaat: ik zie mensen veelvuldig handen wassen voordat eten wordt aangeraakt. En er zijn zeker mensen die hun eten met drinkwater afspoelen.
Toiletten is een gore vieze bende. Een gang naar het bos behoedt je van ziektes.
Muggen zijn er weinig door de zeewind. Er wordt erg veel vis gegeten, altijd gegrild. Ook oesters komen hier vandaan. 
´s Middags rustig aan tafel gaan lezen met uitzicht over de zee en mensen die druk zijn met wachten op bijv. Brandstof voor hun boot, ondertussen geen andere initieatieven van de mensen.
Opeens kwam er een jonge dame naast mij zitten, hetgeen hier best erg ongebruikelijk is, ik was op mijn hoede. Zij vertelde dat ze wel met mij verder op reis wilde etc. Het directe negatieve antwoord deerde haar niet en ze ging door. Ik had er schoon genoeg van en ging rustig in mijn tentje liggen. Even later opende ik mijn ogen vanwege geritsel en ...... voor mij zat die dame geheel naakt! Even was ik perplex, wat nu, die vrouw heel duidelijk gemaakt dat ze direct weg moest gaan en vooral dat ik erg gelukkig getrouwd was ´dus je vind me niet mooi' ik dacht dit is de manier en heb dat bevestigd. Weg was ze maar nog steeds bleef ze voor mijn hut zitten ´wegwezen', dat lukte niet goed, toen maar Salam ingeschakeld die alles en iedereen bijelkaar schreeuwde dat dit een schandelijke benadering was van toeristen. Vanaf nu heerst er verhoogde waakzaamheid op onbekend volk. Zijn broer die voor de veiligheid zorgt bij het hotelcomplex van de bauxietbouw gaat vannacht extra rondes lopen op dit deel v.h. Schiereiland om zo betere bescherming te bieden voor de gasten v Salim! 
Sommige mensen probeerden het nog voor die vrouw op te nemen maar kregen daar geen kans toe.
´s Avond gegrilde aardappelen met gefrituurde tomaten gegeten, een echte lekkernei!
Morgen op pad naar de grens met Sierra Leone en afhankelijk van de snelheid van reizen bepaal ik de afstand dan wel. Conakry laat ik links liggen te groot en geen aantrekkelijke stad.

1 Reactie

  1. Jet:
    19 maart 2017
    Jee, wat een verhaal zeg, moet je ook nog zo'n vrouw van je afschudden, gelukkig was daar Salam! Gezond weer op en goede verdere reis. Je verhalen zijn prachtig, en soms vermakelijk