woensdag 24 mei, Al Haceima, onrust

Woensdag 24 mei.

15 tot 25 graden, bewolkt, instabiel weer.

Al Haceima, onrust

En Inderdaad: bij het ochtendgloren kon ik mijn poetswerk van de gisteren bewonderen, onder een laag modder zat een schone motor! Jammer, maar ik heb de tijd, dus ach ik moet toch nog een reparatie uitvoeren van twee gescheurde windscherm- steunen. Dus een beetje schoonmaken moet toch!

Na een lekkere frisse koude douche zat ik al voor achten aan het ontbijt in het restaurant bij de benzinepomp. De ruimte daar is een meter of zeven(!) hoog, vrij groot en ongestructureerd qua vorm. De paar tafeltjes die er staan geven een verloren indruk! Er waren nog enkele ontbijters, vooral agenten en soldaten in mooie uniformen. Bijn allemaal met minimaal twee strepen, het zegt mij niets, dus hoog of laag géén idee. Wel kun je heel duidelijk aan hun gedrag zien of ze hoger zijn: opvallend is dat de hooggeplaatsten vrijwel altijd een zeer relaxte indruk wekken, een beetje nonchalante zit hebben, vrijuit gesticulerend, terwijl de andere mensen meer als toehoorder fungeren, danwel geheel uitgesloten zijn van de discussie en aan het plafond staren zijn of zenuwachtig interessant met hun telefoon in de weer zijn. Nog opvallender was dat degene met slechts één streep geen eten had besteld! Simpelweg te duur.

Bij navraag naar al deze drukte - op de kruisîg stonden een stuk of tien agenten en meerdere auto's - bleek dat er een ministerieel bezoek in aantocht was! Later zag ik ool nog met gaas beschermde voertuigen. Meer ME auto's zeg maar. De cafe baas had het woord 'spanningen' al laten vallen,  ik geloof inmiddels wel dat er hier iets aan de hand is! Later hoorde ik dat er demonstraties en stakingen waren, daar zijn ze als de dood voor!

Na de motor weer een beetje gekuisd te hebben en wat kleinonderhoud ging ik op pad naar Al Haceima, 60 km ten oosten gelegen aan de zee.

Weinig verkeer een prima weg. Na een uurtje rijden een stop in een wat ingedommeld plaatsje met een wat grappige ligging: recht tegenover een flinke heuvel. Eigenlijk een ideale plaats voor een kasteel of een uitkijkpost. Deze waren er geen van beiden en blijkbaar was niemand ooit op het idee gekomen. Er waren een aantal cafe's op een rijtje gelegen, allemaal met een terras 2,5 meter boven wegniveau gelegen met een grote veranda! Een leuk gezicht om vanaf het terras te zien wat er in het dorp gebeurd en zelf niet gezien te worden. Expres zo gebouwd of toeval? Het café lag recht tegenover een oude stenen poort van een voormalige souk. Wat was er dan toch gebeurd? Brand, verwoesting? 

Nu lagen er geen gebouwen meer, slechts tenten en andere tijdelijke bouwwerken stonden daar om spullen en beesten te verhandelen. Lastezels reden op en aan een teken van bedrijvigheid. 

Ondertussen kwam een arme man over het terras aangelopen. Hij scande de onbezette tafels af voor drinkbare restjes en leegde alle glazen: koffie, thee, cola het maakte hem niet uit. Hij verliet het terras en ging verder bij de buurman. Deze man zal dan toch wel aardig resistent zijn denk ik! Alhoewel, wat is het verschil? Als ik mijn thee of koffie krijg is het even in koud water gespoelt waarin al dertig andere glazen zijn gespoeld, ok minder geconcentreerd die microben dan!

Even later landde ik in Al Haceima. Een echt stadje met stoplichten en weer heel veel politie. Diverse overval wagens. Een schitterende toegangsweg voor de motorrijders onder ons: stijgend met een paar magnifieke ruime doorlopende bochten! Daar ging ik plat door! De weg daalde weer en ik kwam bij een strandje uit gelegen aan een baai. Boven mij zag ik de stad liggen en aan de baai een modern hotel gelegen, dat opvallend goed is geïntegreerd in zijn omgeving, een grote pluim voor de architect. Je ziet ze wel eens slechter!

 Schilderachtig. Even natte voeten gehaald en weer naar boven voor het mooie uitzicht op de haven en enkele (spaanse)  rotsen. Verder door de stad getoerd maar niets noemenswaardigs gevonden. Vanuit het restaurantje waar ik at zag ik ineens heel veel politie auto's en agenten. Bij navraag bleek dat het commissariaat te te zijn die alle versterking die er maar was gemobiliseerd had om onrust de kop in te drukken. Volgens mij is er niet veel gebeurd, het leek wel een demonstratie van de politie niet van boze mensen! Ministerieel bezoek was dus een smoes voor een toerist!

De terugweg liep voorspoedig, af en toe nam ik een 'zij-sprong' om nog wat exta's van de omgeving te zien. 

Terug bij de camping werd het ineens druk: een tweede gast arriveerde, een leuk Nederlands echtpaar dat een maandje heel Marokko doorgetrokken was, gezellig gebabbeld. 

Vervolgens kwam er een stel Duitsers met een kleine baby en een hele grote omgebouwde bestelus: 6,5 meter lang! Zij hebben meerdere maanden ouderschapsverlof en profiteerden daarvan door twee maanden te reizen! Dat is nog eens leuk op die leeftijd en nog 70% doorbetaald ook! Tja als ondernemer hebben wij dat nooit gekend, een aanrader dus om eerst in loondienst te gaan!

De man was ook in Guinee en Guinee Bissao geweest zodat we niet om woorden verlegen zaten. Ze nodigden mij uit voor het eten. We hadden samen een super gezellige avond. Opvallend détail: de vrouw sprak goed Frans. Dit was de tweede keer deze week dat ik Duits sprak! Het komt weer aardig terug.

Om 3.21 uur werd de eerste oproep tot het gebed rondgezonden! Zo vroeg heb ik het nog niet eerder gehoord. Is dit een voorbereiding op de rammadan die zaterdag of zondag aanstaande begint? Wellicht biedt dit de mensen dan een uur de tijd om te gaan eten als om 4.30 uur het eerste ochtendgloren begint. Ik zal het eens navragen. Ik dacht dat het later licht werd.

Hierbij stilstaand is het vanuit praktisch oogpunt een goede datum om naar huis te gaan: het is niet zo leuk om te eten tussen mensen die dat niet mogen en bovendien moeilijk verkrijgbaar buiten de lokale etensuren in de late nacht en de vroege avond.

Het is toeval maar wel heel handig.

Morgen ga ik naar Chefchouan, een plaats die bekend staat om zijn blauwe huizen en goede sfeer. Ik was daar al maar dan 100 meter er boven, gedurende de Rally hebben wij daar gepicknickt en hadden wij een bijzonder fraai uitzicht op de stad.