Zaterdag 13 mei, naar de Tiz-n-Test, ziek
13 mei 2017
Zaterdag 13 mei, naar de Tiz-n-Test, ziek
Enkele weken geleden heb ik een mooie pas gereden de Tiz-n-Test. De gelegenheid deed zich voor om daar nogmaals naar toe te gaan met Jean. Deze kans heb ik mij niet voorbij laten gaan!
Even rijden, in een dorpje lekker koffie gedronken en vervolgens naar de Tiz-n-Test.
Dit is onderdeel van de zuidwestflank van het Atlasgebergte 'haut Atlas'. In dat deel woont bijna niemand. Er zijn een paar kleine dorpjes waar de mensen wat vee houden dat in de bergen geweid wordt. Schapen en geiten. Het is allemaal zeer schraal, niet erg vruchtbaar. In de lagere delen groeit gras en olijfbomen. Sommige lagere delen zijn dunnetjes bebost. Alles is schraal en simpel. Zelfs de enkele café's en restaurants zijn erg zimpel. Er is zeker toerisme, maar wellicht minder dan wij denken. Men drinkt en eet wat en dat is het dan ook wel. Er lopen behoorlijk wat geiten (zwarte) op de weg, soms springen ze zo weg op hele kleine rotsen en randjes, die beesten hebben echt géén hoogtevrees! Afgronden van honderden meters doet ze niets, het is gewoon hun dagelijkse leefomgeving.
Als je daar rijdt heb je - minimaal voor je gevoel - een zicht van wel 100 kilometer ! Echt prachtig.
Op zo'n 1800 meter kwamen wij een herder tegen die kruiden verkocht. Een zeer opgewekte man. Hij sprak enkele woorden frans. Hij maakte thee voor ons. Heerlijk! Hij woont enkele honderden meters naar beneden in een heel klein dorpje. De afwas deed hij met super helder stromend bergwater. Hiervoor had hij heel handig een fles zonder bodem ingemetseld waar het water net als bij een kraan er aan de andere kant uit spuit. Onder een zijltje kon hij in de schaduw slapen. Lie vie simple!
Even later werd de weg ronduit slecht, weinig asfalt veel zand en grind. Uitkijken met die stijle afgronden!! Aangekomen op 2100 meter is daar een klein restaurantje. Opeens herkende Jean dit plekje waar hij daar twee jaar geleden met een andere motorvakantie had gegeten! Grappig. Een waanzinnig uitzicht daar, slechts af en toe komt er een auto langs! Kortom genieten van stilte en natuur.
Na de ommelette Berbère gingen we weer langzaam terug. Even later kwam ik een GS rijder tegen. Het bleek een Amerikaan uit Daytona te zijn die zijn BMW in Heidelberg liet overwinteren zodat hij jaarlijks een trip in europa kon maken. Niet gek! Thuis reed hij Harley, zoals hij zei ' in Daytona kun je gewoon niet anders' . Voor de niet kenners: daar is een jaarlijks mega Harley evenement.
Even de eigenaar van het hele kleine pensionnetje gedag gezegd, daar waar ik zo'n 2 weken geleden had overnacht.
In de vlakte op weg naar het Hotel kreeg ik buikkrampen. Wat ik vreesde gebeurde: een flinke buikgriep, met pijnlijke krampen. Later hoorde ik dat er ongeveer 5 mensen dat hadden, waardoor? Het zal een raadsel blijven.
Inmiddels is één van de drie gewonden ook weer teruggekeerd van medisch onderzoek in Marrakech, het niveau van onderzoek en diagnose ligt daar veel hoger dan op het platteland.Hij bleek niets aan zijn ribben (aan de rugzijde ) te hebben maar aan zijn spieren door een 'supercontraction' tijdens de valpartij waren die spieren overnelast en extreem pijnlijk geworden. Hij kan weer gaan rijden. Dus uiteindelijk één blessure met motorrijden (gekneusde ribben) en één door het onoordeelkundig oprichten van zijn motor (gescheurde spier).
De motorrijders welke deelgenomen hadden aan de dagtocht waren gesloopt vooral door de dag daarvoor. In totaal hadden zeven mensen vandaag niet meegereden (van de dertien), hoofdzakelijk uit het oogpunt van vermoeidheid en de daaraan gekoppelde veiligheid en ook om schade te voorkomen!
De avond bracht ik op bed door, bij 28 graden had ik het koud! Als een boer met kiespijn moest ik er zelf om lachen. Jammer om je rot te voelen, maar goed het is van voorbijgaande aard.
Morgen naar Essaouira (via Agadir), daar waar mijn geliefde ook zal zijn! Een super leuk vooruitzicht.
