Zaterdag 29 april 2017 , Meknes

Verhuizing naar een andere chambre d'hôte in de medina. Veel lichter, modern opgeknapt met intact lating van alle oude elementen zoals de tegels en de prachtige stuc plafonds. De ruimte in het midden is zeer smaakvol ingericht en overkapt met glas.

Die verhuizing kostte mij veel energie: alles moest lopend, de motor kon nergens rijden (te smlle straatjes).

Hier ontmoette ik een japanner die frans probeerde te spreken. Hij was niet makkelijk te verstaan. Hij zat in de waterpompenbis.

Een amerikaan zat wat verloren in een hoek: hij kon zich niet verstaanbaar maken, en dat frustreert.  Niemand sprak engels!

Na de verhuizing de hele middag geslapen, ik heb geen fut.

Daarna nog de Medina doorkruist. Ik ontdekte daar een hal waarin de slagers, de kruidenhandelaren en de olijfboeren gevestigd zijn. Die laatsten maken er een ware kunst van om de olijven, citroenen en sinaasappels op te stapelen en tentoon te stellen. Ik maakte een foto en meteen de toorn van zo'n handelaar, woedend was hij! Doorgelopen en benieuwd als ik was naar die foto heimelijk in een hoekje gekeken! Wat, helemaal niets! Er was geen geheugen meer! 'Rolletje op'. Tja kan gebeuren ook digitaal. Ik ben later maar niet nog een keer teruggegaan. Maar die houdbare vruchten en olijven zijn echt vreselijk mooi uitgestald! 

De markt was veel drukker dan vrijdag toen het gebedsdag was. Er liepen honderden mensen kris kras door elkaar. Het leek wel of iedereen nieuwtjes aan het uitwisselen was. Ook 's avonds om 8.30 uur. Ik genoot er van.

Verder geen nieuwe belevenissen meer, ik was te vermoeid!

Morgen ga ik naar Tétouan. Dat ligt op 250 km afstand en daar rijdt je volgens de lokale bewoners 4,5 uur over!