Zondag 16 april, naar Tiz-n-Test

Zondag 16 april naar Tiz-n-Test, een bergpas /col

Eerst maar even de avond voor vertrek naar Nederland een hotel geboekt (in Marrakech en tevens voor de avond als ik terug kom, probleem is nog waar ik de motor en mijn bagage laat, maar dat lost zich wel op!) 
Leuk een bio- hébergement met zonnepanelen, maar als je je batterijen moet opladen is dat niet even makkelijk! Het duurde allemaal heel erg lang, en ook wifi was niet alles, maar uiteindelijk gelukt het familie overleg voort te zetten. Berichten uploaden was onmogelijk.
Rustig vertrokken en de weg naar Tiz-n-Test is echt een hele mooie! Ergens gaan lunchen. Een tapijthandelaar kwam even aan mijn tafel zitten om mij voor de thee uit te nodigen, met bijbedoelingen natuurlijk, maar dat begreep ik direct!

Gegrilde kifta, heerlijk! Toen kwam de afrekening: 40 Dh. Ik voelde dat ik opgelicht werd en zei dat dan ook niet te zacht, keek om mij heen en begon het gelijk aan iedereen te vragen, toen zei hij, ja dertig kan ook! Toen wist ik het echt, ik wordt getild. Ik betaalde dertig vertelde aan iedereen die er zat dat ik als buitenlander werd opgelicht etc. Op dat moment kwam de tapijthandelaar en nam het voor mij op, de restaurateur kwam onmiddelijk 10 Dh teruggeven! 20 DH was dus inderdaad de normale prijs, het gaat om het principe. Andere klanten namen het vervolgens ook voor mij op en spraken er schande van. Wellicht gaat hij dit spel niet nog een keer spelen.........
Daarna allemaal erg mooie tapijten gezien. Niet erg duur en zeer mooie motieven. Ik legde uit dat in europa de vrouwen ook hun zegje doen. Als een boer met kiespijn moest hij dat beamen, dat wist hij maar al te goed!
Hierna kwam het mooiste stuk van de route: groen, zeer gevarieerd en eindigend in een echte .´berg-etape'.
Ik vond een geweldig adres: een extreem simpele auberge, twee kamers, geen electra, enigszins schoon, geen douche geen wastafel, wel bronwater. Een man van een jaar of 55 à 60 met een prachtig fijn gesneden doorleefd gezicht gebrand door de zon en de zorgen! Zeven kinderen heeft hij, zijn dochter van zestien was er en zijn zoon van achtien. Hij is ongeschoold, een zoon die voor de schapen en geiten zorgde en een neef van in de zeventig die er ook woont. Zijn vrouw en andere kinderen wonen in het dorp 500 m lager. Deze auberge ligt op ca 1800 m hoogte iets oder het hoogste punt van de col.Ik heb geweldige foto's kunnen maken!. Mijn motorr moest per sé biîne staan in de keuken, slaapkamer en café!
Inrichting was er bijna niet, ze slapen op vlonders in het café. Het gekke was dat er twee koelingen waren maar geen stroom. Koken op gas, een winkeltje waar alles onder het stof zat en in geen jaren ooit wat verkocht was, maar toch kreeg ik de indruk dat hij zeker wel af en toe gasten kreeg. Kosten: 135 DH (14€) inclusief eenvoudige avondmaaltijd. Hij speelde gitaar en sprak frans, engels, duits, arabisch en berbère! Mijn bed zakte door van de vele jaren trouwe dienst, de honden blaften van drie tot vijf in de nacht. Van de douche heb ik geen gebruik gemaakt: uiterst inventief had hij een tuinslang boven het 'turkse toilet' gehangen om te douchen, zodat je met je voeten netjes op die voetstappen kon staan. Zo bleef bovendien het toilet ook nog (een beetje) schoon. Hij zei dat er een wastafel was, ik heb hem niet kunnen ontdekken. Zelf wasten ze zich buiten met een emmer.

De zoon van 18 sliep bij zijn moeder in de vallei: een half uur afdalen, minimaal drie kwartier terug omhoog. 
Dit is wat je noemt armoede, echt alles versleten, niets maar dan ook niets wat ook maar echt functioneerde, geen auto, geen brommer ......... er wordt eigenlijk ook niets gekocht. Groente uit de tuin in de vallei.
Als je het nou over het effect en de invloed van milieu en opvoeding hebt is dit een goed voorbeeld: deze meneer had geen flauw idee wat zijn kinderen op school deden, zelfs niet in welke klas ze zaten en ook niet echt wat de kinderen deden die al uit huis waren. Het leek of het hem niet bezig hield, hij was meer met de dagelijkse strijd om het brood op de plank te krijgen bezig, tijd voor toekomst komt hij echt niet aan toe! 
Verzorging van het ontstoken oog van de ezel: zalf, dat kost geld; 'zullen we het even met gekookt water schoon maken?' Vroeg ik, nee, nee ik doe dat morgen wel, het beesd krijgt echt alle verzorging en vervolgens werd de ezel snel weggestuurd naar de heuvel zodat ik hem niet meer zag. De schapen en geiten zagen er rustiek uit. Hij had geen idee welk   ras het was, 'mijn grootvader had ze al' was zijn antwoord.
Nee deze mensen denken leven en doen echt heel anders dan wij: wij moeten zo nodig alles opzoeken en weten, zij hebben daar gewoonweg geen behoefte aan en mogelijkheden toe en hebben dat natuurlijk ook nooit geleerd. Maar toch wel optimistisch en best ontwikkeld, wel erg behoudend en niet voor het nieuwe, maar best wel open minded. Ik heb met veel aandacht en bewondering naar de eenvoudige levenswijze van deze familie gekeken en vooral veel geluisterd. 
Een leuk adres! Een aanrader. Hij was echt blij met mijn afgeronde betaling en de welgemeende bedankjes.
Morgen weer verder in de bergen!