Dag 19, Woensdag 15 mei.Tbilisi. Georgië

Dag 19. woensdag 15 mei Tbilisi

Een lekker ontbijt stond ons te wachten, we hadden alle tijd dus lekker relaxed. De Duitsers hadden wéér een probleem. Nu waren het weer de startaccu's! Laten wij nu net gisteravond een accuhandelaar gespot te hebben met een mega voorraad!  Ze hadden de benodigde accu dus op 5 minuten afstand. Een servicewagen kwam hem monteren. 

Na het ontbijt gingen wij opzoek naar een motorzaak welke mijn band zou kunnen hermonteren. Het werd een rit van een kilometer of 10  naar de andere kant van de stad. Tussen de roetrookpluimen door van auto's norm euro -4 kwamen wij in een stadsdeel met minimaal een honderdtal werkplaatsen en winkeltjes op autogebied. Werkelijk alles kon je daar kopen en laten doen: revisies, banden, laswerk etc, etc. Het krioelde van de mensen. Maar geen motoren. We zaten dus fout en het adres dat we hadden bleek nog weer 7 km verder te liggen. 

En dat bleek een treffer! Een Let had daar een heel mooi bedrijf en had kennis en kunde aan boord! De oude druk in de velg werd er iets uitgedreven terwijl de tubeless band met vloeibare pakking werd gemonteerd. Klaar.

Door de hitte voelden wij ons in de motorpakken in een sauna. Teruggekomen dan maar weer een douche genomen!

In de middag naar de kabel cabinelift gegaan om naar het kasteel te gaan. Dat ligt op  één van de Tbilisi omringende heuvels. Beneden aan de rivier is alles echt prachtig aangelegd, Vanuit de cabine heb je een prachtig uitzicht op de stad.

Het kasteel is een deels gerestaureerde ruïne van een middeleeuws fort. Gebouwd van bakstenen. Je kon er helemaal opklimmen. Niets was beveiligd met leuningen of hekken en als 'bergbeklimmer' kon je de zeer stijlenm klimmetjes omhoog maken. Je moest op afgekalfde muren omhoog klimmen. Een enorm voordeel was dat de stenen voor handen en voeten veel grip boden. Nee dit is geen bezichtiging voor bangerikken! Blijkbaar zijn er nog nooit ongelukken gebeurd. De toren bood een magnifiek uitzicht over de stad met haar rivier.

Om een uur of vier gingen we lunchen in de fovorite baristabar. Perfect! Moe maar voldaan door de vrij zware klim genoten wij van onze koffie, broodjes en ijs. Deze aanvulling van energie deed wonderen. Ineens voel je je weer goed! Na wat geslenter en boodschappen bij de locale SPAR weer huiswaarts gekeerd.

De voorbereiding van de tocht morgen, het uitzoeken van GPS coördinaten eiste onze aandacht. We rzullen naar het Noorden over een oude militaire weg rijden. Deze weg is indertijd door de Sovjets  aangelegd. en gaat door een zeer onherbergzaam deel van de Caucasus. Het belooft een spectaculaire tocht te worden kwa natuur en uitzichten en wellicht ook kwa wegkwaliteit. We zullen het gaan zien 

Nog even langs de bakker gegaan. Hij was dicht maar we mochten binnenkomen om zijn oven te bekijken. Een prachtige kruisvormige oven die voor 2/3 onder de grond leg en wel 2 meter diep was. Rondom zag je de platte vuurvaste chamotte stenen. De oven was zeer heet want was net gestookt. De bakkersknecht stond erv trots naast. De bakker zelf toonde ons zijn assortiment. De lokale broden hebben een zéér typische vorm: een plat brood dat naan weerszijden tot een punt is uitgetrokken. Twee lekkernijen en het brood kostten ons 1 €. Heerlijk van smaak en goed voor ons ontbijt morgenvroeg onderweg. Een 21 jarig meisje dat daar werkte was Duits aan het leren. Verbazingwekkend voor hier.