Dag 35, vrijdag 31 mei, Bughara

Dag 35, vrijdag 31 mei, Bughara, paleis van de emir.

Omdat ik de markt zo leuk vind ben ik daar om goed vijf uur naar toe gegaan: ik doe dan de deur open en sta midden tussen de broden en de eieren en ruik de heerlijke geuren. Overal Salam maleikum en de rechterhand op je hart al ochtend groet of een Hand geven.

Onze afspraak stond, om 7.30 naar het hotel van de vader van Firganza te gaan.

Het personeel was zeer onvriendelijk, geen koffie voor ons, geen wifi dan moesten wij maar een kamer nemen! Ok, weg hier en buiten wachten. Ook bij de naastgelegen bank wilde men zelfs een nieuw 100$ biljet niet wisselen omdat er enkele zéér vage vlekjes op zaten (nauwelijks te zien!).

Firganza had mij een deur gewezen waar ze woonde, naast het hotel. Er stond een 'vette' auto voor de deur en ik glipte enigszins schuchtertjes die openstaande deur binnen. Daar stond haar moeder welke metheen enthousiast was. "Kom binnen, hier is thee etc" . Een enorme eetkamer van circa 7 x 15 meter strekte zich voor ons uit. Uiteraard met twee waanzinnig mooie handgeknoopte zijden tapijten. Een zeer zwaar plafond, enkele Franse stijlkasten en weer zeer zware stoelen aan de kant. Duidelijk een stijl van de gegoede burgerij.

Thee met pralines.

Firganza bleek nog niet klaar te zijn en werd gesommeerd op te schieten. "Turisti" hoorden we, waarmee wij zelf bedoeld werden. Even later stapten wij in de taxi naar het zomerpaleis van de Emir.

Het is rond 1910 gebouwd in Russische stijl. Veel hout bouw met zinken daken. Pasteltinten blauw en de  o zó karakteristieke puntvormige ramen en bogen. Mooie entrees. Wat mij opviel waren de vele keramische kachel ofen. Door het personeel discreet in de gang bediend en warmte gevend in de zalen. Er was een grote collectie kleding uit die tijd plus meubels en porcelein. De locale Emir heeft hier tot zijn dood gewoond en daarna is het geheel in Russische handen gekomen. Een groot bassin, een toren een volière en stallen completeren het complex van 6,7 ha. Een bezoek waard, dat zeker want voor het eerst kregen wij de indruk bij een museum te zijn waar men in dit land nog geen kaas van heeft gegeten.

Er is een maar....... Je vertrekt met de wetenschap dat er met grote urgentie onderhoud nodig is om dit monument te behouden! Dit juweeltje verkeert in deplorabele staat.

John voelde zich nu echt matig zodat we besloten naar het guesthouse te gaan. Zijn dag was voorbij, hij heeft de hele dag gerust. Via onze Duitse professer Dr kregen wij de tip "probiotics" te kopen. Benieuwd of dat helpt.

Zelf een lekkere rustige middag gecreëerd door naar de afbraak van de markt te kijken onder het beluisteren van Franse chansons.

Iedereen komt langs en maakt een praatje, kortom ik was in mijn element.

Het diner bij de duitsprdkende vrouw voor John geannuleerd maar ook haar inwonende schoonmoeder bleek ernstig ziek. Ze wachtte op de arts. Het werd noodgedwongen geannuleerd.

Toen kwam plotseling een bericht v Robert en Barbera dat zij hier vannacht sliepen. Dat werd een gezellige avond in het locale restaurant waar wij voor goed 8€ met zijn drieën van gegrild vlees en salades genoten.