Dag 50, zaterdag 14 juni, wegbrengen motor
Dag 50, zaterdag 14 juni, wegbrengen motor
Na een heerlijke douche (een tweede in drie uur tijd, (maar ditmaal om wakker te worden) en een ontbijt gingen wij terug met de taxi naar de vrachtwagen. Onze taxichauffeur bleef voor rijden om het adres te vinden, dat kostte bijna een uur!
En nu moest de chauffeur op verboden wegen rijden. Officieel moest hij overladen op een kleinere auto. Te Absurd om waarvte zijn.! De poort ging open en we konden uitladen. Dat kostte de nodige moeite omdat hij nogal hoog was. Overleg met Dave Fuchser de eigenaar v Zorro Motors. Eerst Ulrike: alles werd haar teveel en de emoties overnamen de rede, zij moest gewoonweg besluiten haar 20 jaar oude motor daar achter te laten.
Zij heeft gewoonweg geen keuze! Dat kostte veel tranen maar uiteindelijk nam zij deze moedige beslissing.
Voor mij ligt het vooralsnog makkelijker: indien en voorzover mijn motor te repareren valt kan ik weer verder! Daar kijk ik naar uit! Gewoon wachten op de onderdelen. Voorlopig hebben wij nog geen tijdnood.
Mij bleek al snel dat dit bedrijf de nodige ervaring heeft maar niet met deze voorvork, vele details wist hij niets vanaf zodat dit een montage onder eigen controle dient te worden!
Om een uur of 12 waren wij weer terug na alle vieze stof van bagage en motoren weer onder de lekkere douche! Daarna slaap inhalen: daar ging ik...... ik gleed in de diepste slaap.......
De Duitse groep was aangekomen en met plezier van veilig weerzien genoten wij in de warmte van een Tsjechisch bruin bier.
Vervolgens gingen wij naar een restaurant waar ik tot nu toe het allerlekkerste heb gegeten tijdens deze reis. Chasliq (is gegrilde spies, elders noemen ze dat shis kebab) rundvlees van een ongeëvenaarde kwaliteit, zacht en zeker niet droog. Gegrilde groenten, gebakken aardappelen en een aardappelsalade. Overheerlijk. De Kazachstaanse Duitser tracteerde als dank voor zijn dagenlange lift. Leuk!
Er was locaal tapbier, wijn komt men hier niet tegen. Jammer!
Moe maar voldaan vanwege de 'aflevering' van mijn motorfiets sloot ik mijn ogen om ze pas om even voor zessen weer te openen! Een unicum voor mij.
