Dag 74 woensdag 10 juli 2019. Naar het meer van Sevan en het dorpje Goght / Geghard
Dag 74 woensdag 10 juli 2019. Naar het meer van Sevan en het dorpje Goght / Geghard
's Ochtends om half zeven zat ik al lekker in de zon te genieten. Het was opvallend vochtig geweest deze nacht.
Eerst maar eens lekker ontbeten, heerlijk rustig zonder enige tijdsdruk. Gekookte eitjes, koffie, lekker brood en ..... pindakaas van de Spar in Tbilisi uit Nederland.. Smullen dus.
Het klooster -wij hadden de tent er niet ver vandaan staan- was geheel gerestaureerd in 2010-11 en betaald door de sheik sultan Quasimir van Sharjah (een emiraat vlak ten oosten van Dubai gelegen). Dat moet wel héél goed nieuws zijn geweest indertijd! Van een bijna ruine tot een 100 procent gerestaureerd klooster is nogal wat. Het klooster dateert uit de 11e tot 13e eeuw en kent zodoende alle typische stijl- en bouwkenmerken uit de romaanse periode. Wel werd hier heel veel in kruisvorm gebouwd met een koepel met lichtinval in het midden. Gebrandschilderd glas zoals overal in de katholieke kerken, ontbreekt.
De dakbedekking is van platen steen gemaakt met een opvallend dikke rand erin. Het is een zeer harmonieus geheel met aan de binnenzijde veel zuilen. Een bezoek meer dan waard.
De route naar het grootste en centaal gelegen meer van Armenië, het merr van van Sevan verliep voorspoedig. Het landschap ten westen is berachtig zonder begroeiing en niet erg aantrekkelijk. Er loopt erg weinig vee. Daarentegen is het uitzicht over het meer naar het oosten erg mooi met de hogere bergen met besneeuwde toppen. Het meer ligt op 2000 meter hoogte.
's Winters is het in Armenië flink besneeuwd (1,5 meter) en vaak -15 tot -20 graden celsius.
Er is een schiereiland dat wij bezochten. Zeer fraai gelegen is dit ten prooi gevallen aan massa tourisme met de bekende souveniers verkopers.
Nog een uurtje rijden was het naar onze plaats van bestemming Gogt waar we in de omgeving morgen meer dan voldoende te zien zullen hebben.
De camping in Goght is werkelijk uitzond-erlijk mooi en wij hebben er geen spijt van eens niet wild te kamperen. Hij wordt gerund door een Nederlands stel maar vooral door Xandra, haar man is adviseur voor projecten van kassenbouw en is vaak weg. In het begin had Xandra als ondernemende vrouw nogal wat moeite om door de Armeniërs geaccepteerd te worden, nu na jaren gaat dat veel beter. Er zijn (zelfs) andere vrouwen die nu hun rijbewijs halen wat tot voor kort ondenkbaar was. Armeense vrouwen mogen ook niet roken!
Alles maar dan ook alles is schoon en functionerend. Er is een prachtig zwembad bij , twee mooie uitgeruste keukens voor de gasten en diverse terassen. Geen enkele horeca activiteit is aanwezig en dat betekent een gemoedelijke rustige sfeer van Overlanders. De verlichting van het terrein 's nachts is automatisch en discreet. Héél practisch.
De Armeniërs in het dorp zijn 's avonds een beetje luidruchtig. Je hoort uit de vallei muziek opstijgen en regelmatig vuurwerk afsteken. De eigenaresse vertelde ons dat ze hier werkelijk te pas en te onpas vuurwerk afsteken.
De armeense wijn viel tegen in vergelijking met de Georgische. Er schijnt een polemiek te zijn over de bakermat van de wijbouw: Georgië claimt dat maar nu hebben de Armeniérs een 6000 jaar oud wijnmonster gevonden.... waarop de Georgiers toch ook nog eens gingen zoeken en nog oudere wijnresten vonden..... .In Frankrijk maken wij ons hier niet druk over......... is het niet gewoon de lekkerste wijn ter wereld?!
