Dag 38, maandag 3 juni, Samarkand,

Dag 38, maandag 3 juni, Samarkand, Uzbekistan.

Nu deze dag voor meerdere mensen een beetje een malaise is qua gezondheid en wij dus ook niets ondernemen is het wellicht leuk om wat over onze aankomende reisbestemming te vertellen.

Wij gaan naar Tajikistan. Een relatief klein land, maar toch nog bijna  3x Nederland. Er wonen tegen de 8 miljoen mensen. Het is het armste land van centraal Azië waar 20% van de mensen minder dan 1,25 $ per dag heeft om van te leven. Het land wordt gedomineerd door hooggebergte: het Pamir gebergte en andere. Er zijn meerdere bergtoppen die de 6.000 m passeren. In het zuiden grenst het aan Afghanistan en in het oosten aan China.

Het land heeft enorm veel hydro electrische centrales (gedomineerd door Russen en Chinezen) en diverse delfstoffen die niet worden geëxploiteerd.

In 1991 is het zelfstandig geworden na meer dan een eeuw Russische overheersing. Vervolgens ontstond er een 5 jarige burgeroorlog. De Tadjiken behoren tot de Persische volken, evenals hun taal.

Ons doel is de "Pamir highway" the rijden. Een moeilijk begaanbare bergweg. Er zijn vele passen tussen de 2000 en 4000 meter hoogte. Een zeer ruig klimaat met een prachtige natuur. De wegen zijn deels geasfalteerd en bestaan deels uit grind en modder. Vaak zijn er landverschuivingen door vorst en sneeuw. Globaal gezien is deze weg begaanbaar vanaf 1 juni. Nu sneeuwt het er. Wij zullen de grens tussen Tadjikistan en Afghanistan volgen tot in het zuiden en vervolgens Afghanistan ingaan ter hoogte van de Wahkan Corridor. Een vallei omringd door bergen van 5 à 6.000 Meter hoogte. De Wahki is een volkje van 14.000 mensen met hun eigen taal.

Morgen gaan we naar de 7 lakes niet ver in Tajikistan. 

Voor het avondeten kregen wij een tip: er zijn meerdere biercafe's waar je ook kunt eten. Daar aangekomen verbaasden wij ons nogal: het waren meer  luxe clubs dan cafe's. Die foto's. Het eten was echt perfect: gebakken rundvlees in stukjes met paprika's en uien. Ook de salades waren ronduit lekker.