Assilah naar Agadir , Douar Azrarag

26 feb. Zondag opweg naar Agadir, 
Afstand: 725 km
Météo: bewolkt en toch ook veel zon, tussen de 10 en 22 graden.

Om zeven uur klaar voor de mier-zoete muntthee, lekker maar dat zoete ........ . 
Mijn gastheer maakt nooit ontbijt maar voelde zich bezwaard om mij zonder iets weg te laten gaan en dus kreeg ik 2 gebakken eieren met zoetig brood.
Heel aardig dus. 
Daarna kwam het grote moment van de motor uit de entree halen: nou dat was wat, met geen mogelijkheid was dat 260 kg zware ding (zonder bagage) over de drempel te krijgen, dus ik erop en starten maar! Maar veel gasgeven was té link, dan zou ik tegen de muur in de straat knallen. Het lukte maar te nauwer nood op de milimeter nauwkeurig, geen schade. Om acht uur vertrok ik.
Op de weg zag ik de silouhet van een GS, hé zou dat niet degene zijn die ik gisteravond in Assilah zag staan? Ik haalde hem in en wenkte hem voor een koffiestop. Hij vond het erg leuk maar sprak : Lets, Russisch en Spaans. Laten dat nou jammer genoeg de talen zijn waarin ik geen held ben! Via google tranlate en een mengvorm van engels- spaans en frans kwamen wij een eind. Hij bleek veterinair te zijn in spanje! Jammer dat wij onvoldoende konden communiceren. Met het laten zien v foto's ging het uiteindelijk eigenlijk wel.
Ik heb de indruk ongeveer 10x péage te hebben betaald. Ca 40€, wat voor Marokkanen een erg groot bedrag is. Ze waren ´en grève' = staking. Ik begreep dat ze hier de franse wetten klakkeloos hebben gecopieerd met dito problemen. In de zomer werken er geen tijdelijke krachten maar stagières!!
Tussendoor in een kwartier tijd op een parkeerplaats nog het levensverhaal van een voormalige directeur gehoord van een grote internationale bank, ik begrijp niet waarom mij dat altijd overkomt! Grappig, Daarna in de horeca gegaan, kapotgemaakt door diverse fiscale en andere contrôles. Woont nu in Marokko en gniet van zijn Audi Q-nogwat en Marokkanse vrouw. Het komt mij allemaal bekend voor: klagende Franse ondernemers over het naar hun inziens compleet verrotte en verziekte systeem. Wellicht ligt de waarheid in het midden?

Erg veel politiecontrôles, ik groet vriendelijk naar de motoragenten en mag altijd gelijk doorrijden! De wegen zijn uitmuntend, het landschap saai, niets bijzonders, eindeloze cultuur gronden, ezels, paard en wagens net achter de snelweg. Wat een contrast! 

Pas in de buurt van Agadir wordt het weer mooi! Groen en rode bergen. Vlak voor mijn bestemming sprong de temperatuur met 5 graden omhoog naar 22 graden, heerlijk. De weg naar Het wat afgelegen adres gaat door een landschap waar ik ineens tientallen auto's overal zag staan met picknickende Marokkanen!! Plus veel herders met hun schapen. Héél opvallend. Bij navraag blijkt daar een micro-klimaat te zijn waardoor het ´s winters 5 graden warmer is en ´s zomers juist koeler (23 à 24 graden!!) Apart het heet ´paradis nomadé
Ik slaap in een berber tent, erg mooi gedaan, een kampement met ook kamers, opgezet door een Belgisch-Frans echtpaar. Prijzig voor hier, goedkoop voor Franse begrippen. maar prima, goed bed, typisch frans menu met iets te vet schapenvlees.

Morgen naar de Westelijke-Sahara vrijwel 100% woestijn. Historisch gezien onlosmakelijk Marokkaans grongebied volgens de één en een apart grondgebied toebehorend aan de Saheri (een tribu in de woestijn levend) volgens de ander. Een voormalige Spaanse kolonie.