Eerste B&B in Marokko, Assilah

25 feb. Tangeri Med -Assilah 90 km
Bewolkt 16-20 gr

In het ruim bleek (!) de motor goed vastgezet te zijn. Dat was een jaar of 20 geleden naar Newcastle wel even wat slechter. De Senegalees waarschiwde mij: hier is het ieder voor zich, iedereen wil zo snel mogelijk weg niemand let op! Dat bleek zo te zijn. Ik stond vooraan en toch probeerde een meneer die ik net gedurende een uur had gesproken mij weg te drukken, wat overigens niet eens kon. De procedures zijn omslachtig: erg veel identiteit en voertuigcontrole. Je krijgt een nummer en een tijdelijk importpapier voor je voertuig. Het duurde een uur. Zeer beleefde mensen.
Ongeveer een uur rijden naar Asillah. Groen maar niet echt aantrekkelijk landschap met aangelijnd vee: koeien vooral.
Assilah is een stadje met een medina dat is een ommuurd stadsdeel met hele smalle straatjes en een zeer levendige handel. Een wirwar van straatjes honderden handeltjes en evenzovele mensen. Zeer kleurrijk! Maar hoe vind ik hier in hemelsnaam mijn weg? Niet dus, daar is gewoonweg niet uit te komen!  
De weg gevraagd en ze riepen meteen ´medina', maar ja daar ben je echt niet mee geholpen. Goed er sprong iemand op mijn bagage achterop de motor, de angst sloeg mij om het hart: zonder helm scheurend door de medina - zoals 007 ook deed - met veel moeite die 300kg in balans houdend, sinaasappelstalletjes omverrijdend etc. Nou ja het viel mee, maar bij een breedte van 1.50 meter met veel mensen om je heen is dit een soort off-road! Na veel vragen vonden wij het adres! Een ingang van max. 1.50 m hoog, een heel klein huisje, eeuwen oud, en ja daar kon ik ook mijn motor stallen???! Wat, hoe bedoelt u? Achteruit manoevrerend (schrijf je dat zo in het nederlands?) met drie man de motor achter getild etc, een wonder hij staat er! Volgens mijn gastheer gaat ie er net zo makkelijk weer uit, à voir / we'll see ! 
Ik kreeg meteen wijn geserveerd wat mijn geest erg goed kon gebruiken, daarna verse heerlijke munt-thee welke op mijn verzoek niet erg zoet was, zij doen daar normaal vier klontjes suiker in! Ik kreeg de reten van zijn maaltijd: heerlijke sardines met gekruidde tomaten, een lekkernij. Hij rookte een apart goedje: het komt van de hashishplant maar is echt geen hashish ( kehfir ?), wel ruikt het een beetje zo en zit het in een aparte pijp. Het zei zo, aardige man, gastvrij, en een lekkere geur gemengt met de heerlijke kruidendampen, iedereen blij! 
Voorzichtig de buurt verkend, bang om mij te verliezen in deze kronkelige straatjes. Mijn orienteringsgevoel bleek intact! Die jarenlange trektochten te paard zijn daar vast debet aan. Geen probleem, het is een techniek van een kruis en een cirkel en je hebt het door. Het eten en de koffie was geweldig en de animatie op straat een opkicker, ik ben moe maar door alles wat om je heen gebeurd merk ik er niets van.Geen behoefte aan een siëste. Veel fruit, stoffen, potterie en etenswaren. Ik ben verslaafd aan deze geuren. Geen probleem om contact te maken met de handelaren. Er zijn vrijwel geen toeristen, de handelaren zijn verlegen om een praatje. Ik koop toch niet, op de motor kun je echt niets meenemen. 
Veel Marokkanen zijn trots op hun koning. Er is een nieuw beleid: minder op europa gericht en meer op africa, daar ligt de toekomstige ontwikkeling. Europa glijdt af ......... . Vandaar de recente herintegratie van Marokko in het afrikaanse samenwerkingsverband na veertig jaar geen lid meer te zijn geweest vanwege de kwestie (de bezetting van ) West-Sahara.
Als reiziger heb je één gouden stelregel: bekritiseer je gastheer niet, plaats hooguit wat kanttekeningen en doe dat vooral binenskamers! En waarom zou je ? Ik wil juist hun visie horen, niet de onze de westerse. De gevoelige onderwerpen moet je toch echt induiken om de gevoeligheden te kunnen begrijpen (wat ik overigens heb gedaan bij de voorbereiding van mijn reis).
Een andere gevoeligheid is hier de relatie met Algerije, de grens is al tientallen jaren gesloten tussen de twee buurlanden! 
Stel je eens voor dat Nederland zijn grens met Duitsland voorgoed zou sluiten en wat dat zou betekenen. Duidelijk is dat dat voor beide landen geen goed doet. Maar wellicht ontdooit ook deze heikele (grens-) situatie.

Na een maaltijd van geroosterde garnalen met frisse salade gaan pakken en heerlijk slapen. Morgen naar Agadir, 850 km voor de boeg.