woensdag 10 mei, een vreemde dag van toevalligheden

Voorzover ik kan overzien is er meer toeval dan onverwachte dingen. Het verschil is magertjes en interessant om een leuke avond over te discussieren. 

Wat gebeurde er vandaag zoal? 

Een mooie zonsopgang die gevoed werd door de stralé van de zon. Een bijzonder mooie lichtval over de hoeve waarin wij verbleven. Doordat de muren và pisé gemaakt zijn ( stro met klei en kleine steentjes gemengd) heb je een mooie schaduwwerking bij strijklicht in de ochtend en avond. De hond welke zo trots en moedig de zandstorm weerstond gisteravond lag rustig in zijn hok voor de hoeve. De hoeve is vierkant met een binnenplaats van ongeveer 50 x 50 meter. Oorspronkelijk was er slechts een boerderij welke zij uitgebreid en veranderd hebben in tevens een toeristisch onderkomen. De glimlachende Touareg was blij met ons. Hij bleek later een goed motorrijder te zijn toen hem gevraagd werd een motor 50 km verder te rijden off-road. Het duurde hem te lang en hij reed  vast vooruit. Op sandalen en na veel praten met een hem en handschoenen stoof hij weg! Verbazingwekkend. Deze man rijdt normaal op een 125 cc en hij reed zo even weg met een bijna 3x zo zware maar vooral zes maal zo sterke machine! Wat hier achter zit weten wij niet maar rijden kan hij!

De tocht begon direct met een heuvel met heel veel mul zand. Op 2/3 hoogte kwam ik dan ook tot stilstand. Te langzaam, te snel, even gas terug door twijfel en hop je rijdt je vast! 

Even later nog een zandduin waar we ons met zij drieën bevonden: een keuze of gas dicht en vallen of gas erop, dat laatste deed ik, maar op hetzelfde moment kwam de rijder voor mij door een slinger ineens naar mij toe! Wow, dat was schrikken, rakelings gingen wij langs elkaar, dwz wij schampten elkaar aan!

De meer dan 50 km daarna gingen prima! Met een paar anderen die gewend waren op te schieten schoot het goed op. Af en toe kleine sprongetjes, wat een aparte sensatie geeft, maar vooral snelheid. 

Heerlijk! Totdat........ ik ineens een enorme klap voelde...... en even later het contact met de 'weg' was verdwenen! Lekke band. Toen ik op mijn motor ging zitten bleek ook nog mijn zadel verdwenen. Gelukkig kwam iemand er mee aangereden! Een raadse hoe dat ding eraf gevlogen was.

Een van de andere rijders had een pomp en we konden gelijk een scheur van 2,5 cm vinden! Die kun je niet plakken dus die moest op sleeptouw bij Nicolas. Hij heeft een ingenieus ding gebouwd dat hij op zijn trekhaak doet en waar je een motor mee kan transporteren die op zijn achterwiel rijdt! Motor met vier man opgetild en vastgesjord. Op dat moment bleek ook nog de achterband lek!! Die was echter in 3 minuten te maken met een mesh. Daarna kon ik verder op de motor van Laurent die inmiddels naar het ziekenhuis was voor röngenfoto's. En zo reden wij met zijn allen nog 15 km off-road. En wat gebeurde er nu weer? Ook van de motor van Laurent vloog het zadel eraf! Wat bleek? Hiet was niet dichtgeklikt en een zwaar U slot was ook ontvrendeld en het zware deel had gewoonweg het zadel onder mij vandaan weggeduwd (immers ik zit nooit maar sta op de motor) Mirakueus vond iemand en zadel en slot met de sleutels er nog in!!!! Hoe is het mogelijk: twee lekke banden en twee zadels erqf gevlogen op één dag! Dat is mij in veertig jaar nog nooit eerder gebeurd. 

Vervolgens reden nog 80 km over de weg naar Zagora. Daar naar een bandenwerkplaats, de mensen gingen gelijk aan de slag. Even wat uitleg over de spaken waarvan er een stuk of vijf losser zaten. In de cursus bij Berrt had ik geleerd dat er nog een mini schroefje de stelschroef blokkeerd. Dat bleek handige kennis te zijn want niemant wist het! Na de lunch waren de banden beide gerepareerd, deels weer dichtgenaaid en gevulkaniseerd. Een zeer goede reparatie. Ze vroegen 40€ voor de reparatie wat gezien de andere bandenreparaties extreem veel is. Ik gaf dertig €. Ze waren verbaasd maar tevreden. Later hoorde ik dat dat ca 20€ hoort te kosten.

De lunch was in een leuk restaurant.lWe kregen een heerlijke  salade geserveerd met  saté stokjes.en rijst. Smaakvol.

Na het oppikken van mijn motor ging ik alleen naar M'Hamit dat zo'n 90 km zuidelijker ligt, dicht tegen de Algerijnse grens aan. 

Die 90 km werden onvergetelijk door een ware zandstorm! Had ik er een meegemaakt in Mauretanië, het bleek véél erger te kunnen: op een gegeven moment werd het zicht zelfs beperkt tot onder de tien meter! Dan is het zelfs moeilijk om de kant veilig te vinden zodat andere weggebruikers je niet aanrijden. Zeer zeer heftig. Het zand spoot door elk klein kiertje van het visier de wind nam toe tot stormkracht. Ik moest één hand permanent op het vizier houden en veel met mijn ogen knipperen om voldoende zicht te houden. Ik kan zeggen dat je je dan niet echt in veiligheid voelt! Direct dimlicht aan met mistlampen! 

Ondanks de zandstorm zag ik Nicolas achter mij aankomen, hij heeft een ware batterij met indrukwekkende lampen op zijn auto! Het bleek hem te zijn zodat ik verder iets minder gevaarlijk verder kon rijden doordat ik hem kon volgen! Wat een ervaring!

In M'Hamid ligt voor twee nachten ons hotel. Ook weer een enorm complex in traditionele bouw met erg veel ruimte, veel kamers, een restaurant en een mooi zwembad. Wat wil je nog meer? Alle rally's welke in Marokko plaatsvinden passeren hier. 

Morgen een rustdag en in de ochtend 'atelier technique' wat zoveel wil zeggen als sleuteluurtje met ondersteuning en gereedschap. Zeer handig.