zaterdag 6 mei

Om vier uur wakker, dat was nu ook weer niet echt nodig! Een zeer uitgeslapen gevoel! 

Om een uur of zes hoorde ik Nicolas en François -Xavier bij de auto's scharrelen en koffie zetten! Het was opvallend warm. 

Alle bagage weer ingepakt en op het dak van de Landcruiser gelegd. De tafel was gedekt om zeven uur. Opvallend was dat de zo ontzettend stugge iewat kortzichtige dame van het hotel zowaar twee tafels aan elkaar had gekoppeld zodat we met een man of vijftien konden eten. Wist ze gisteren van geen wijken, niets was mogelijk ook niet nadat ik had aangeboden haar te helpen, vandaag wel! De nacht biedt raad zegt men!

Het ontbijt was echt zeer uitgebreid: verse beignets, pain au chocolat, koffie, thee, stokbrood, confiture, crêpes, smeerkaas en ook nog erg lekker!

Een tiental kilometers rijden en de eerste pistes verschenen: mooie brede paden half-verhard! Dit was nog eens lekker rijden! Af en toe een stukje technieke ertussen. Om te verkomen dat mensen de weg kwijtraken is met nadruk gevraagd om steeds te stoppen bij afslagen voor de mensen die volgen. Ik reed eigenlijk tussen twee groepen în zodat ik steeds moest stoppen. Een tijdje werkte dit systeem feilloos totdat er niemand stond op een viersprong. Iemand achter mij had het kaartmateriaal op zijn gps, maar echt duidelijk was het niet. Binnen de kortste keren reden wij ons vast. Omkeren op smalle pade met een helling is geen sinecure en kostte dan ook veel tijd. Op een gegeven moment kwam Fred en de 4x4 en zochten wij ons een uitweg: de paden bleken niet meer te bestaan! Een half uur verder weer de anderen gevonden en het trace weer op kunnen pakken. Dat ging een tijd goed in bijzonder fraaie landschappen met solitaire rotspartijen, en kleine bergen in het landschap aardig wat foto's gemaakt. Een keer of vijf de rivier door super leuk. En vervolgens reden wij ons weer vast, het pad bestond niet meer. Demi-tour: motoren met drie à vier man terugduwen en omdraaien. Daarna met een prachtig pad de heuvels in. Prachtige vergezichten, en ineens zagen we de rest een pauze houden! Met zijn allen zochten we de picknickplaats. Dat zou bij een stadje moeten zijn. De landrover was er ook met de keuken maar wij besloten in een restaurant te gaan eten. Bij een café konden we gaan zitten. De slager fourneerde 5 (!) kg vlees dat vervolgens weer door een ander persoon geroosterd werd. Erg lekere kefta met lekker brood, water koffie en thee.

Op het middagprogramma stond off-road. Met nog drie anderen besloten wij de weg te nemen. Dat was gisteren zeer goed bevallen! Na een half uur rijden bleek de voovork van Didier wel erg sterk olie te lekken: hier kom je de week niet mee door! De dichtsbijzijnde stad was Taza op 30 km afstand. Daar vonden wij via een taxi een heel klein atelier. Er lagen allerlei motorblokken open op straat en veel motorzagen. Binnen de kortste keren had deze mechanicien alles open liggen, maakte een nieuwe pakking en schroefde alles weer inelkaar! Kosten: 25€ inclusief fooi en olie. Een klein wonder. Bij BMW maak je eerst een afspraak, onderdelen worden besteld en vervolgens loopt de teller. Je mag erg blij zijn voor 300€ klaar te zijn en alleen al de olie kost je 25€ ! Dolblij reden wij weer terug maar gingen een heerlijke 'nos-nos' (= half-half koffie en melk) drinken. Heel erg gezellig. De twee Marokkanen leerden ons veel over hun cultuur waar de religie een zeer belanrijke plaats inneemt. Larbi was naar Mekka geweest, een extreem belangrijk moment in het leven van een moslim: eigenlijk begin je je leven opnieuw met een schone lei! Maar alvorens naar Mekka te kunnen gaan vraag je aan iedereen die je kent pardon voor de verkeerde dingen die je hebt gedaan. Krijg je dat niet, dan kun je niet naar Mekka gaan! (Een gesimplificeerde uitleg voorzover ik alles goed heb begrepen!). Interessant.

De terugweg bleek korter : per sms ontvingen wij nieuwe coördinaten voor de bivouac. Na een stukje péage kwam er een waanzinnig mooie bergetappe: meer dan twintig kilometer bochtenwerk, het kende zijn weerga niet! Niet erg veel tijd om naar het bijzonder fraaie berglandschap te kijken want de volgende haarspeldbocht was er al weer. Echt een paradijsje voor bochtenwerk. Uiteindelijk kwamen wij op 1600 meter hoogt in een bijna verlaten dorpje waar de bivouac was. De apero was in volle gang. Wij moesten eerst de tenten inorde maken voor het donker inviel. 

De andere rijders hadden ook eenprachtige rit gemaakt over zeer snel rijdende pistes in de mooiste landschappen! Iedereen blij dus! 

Er was een heerlijke droge spaanse kaas bij de kir van fraise met Itte franse wijn. Rode wijn bij de tajine. Het was erg lekker. Wel daalde de temperatuur snel. Ik was dan ook blij om op een gegeven moment in mijn slaapzak te kruipen!

Het was weer een mooie dag met aanzienlijk lichter off-road werk en met veel plezier om met een groepje van een man of vijf te rijden.

Morgen: 450 km, waarvan ca driehonderd liaison asfalt en verder woestijn.