Zondag 7 mei Naar Boutnib

7 mei, Naar Boutnib.

De nacht was fris maar prima. Het ontbijt buiten is natuurlijk minder aangenaam. Omelette berbere, brood thee en koffie. 

Een dag van erg veel kilometers naar het zuiden.

In de ochten reden we ongeveer 200 km in wisselende landschappen. Varierend van heel mooi tot saai. Het schoot goed op, om half twaalf waren wij in het afgesproken dorp. Er was nog niemand aangekomen! Vreemd want er was een ploeg eerder weggegaan, en zij rijden snel. Het bleek dat iedereen zich vergist had! Wij moesten anderhalf uur wachten, in het dorp was de stroom uitgevallen dus ook geen koffie! De keuken kwam om 12.30 maar Fred kon hen om de een of andere reden niet aansturen om vast met de lunch te beginnen. Beetje jammer want zo kostte het nog meer tijd. Uiteindelijk aten wij aan de oevers van een rivier. Lekker onder de bomen.

Het middag programma zou worden de weg naar ...... om daar een berg off-road te bestijgen. Het werd geheel anders. Eigenlijk direct bij vertrek bleek de weg piste van stenen en kalk. Geen probleem. Maar na een kilometer of 10 waren er onverharde wegen naar alle kanten! Hier bleek navigatie van groot belang: François -Xavier kwam later met zijn auto en hij heeft een I-pad met een zeer gedetailleerde kaart plus gps. Herhaaldelijk moesten wij rechtsomkeert maken naar een ander spoor om de goede kant op te gaan. Ik vond het een hele afwisselende en aantrekkelijke route. Veel variatie, je kon best opschieten maar er waren constand technische stukjes. Heel verradelijk zijn de stukken met te veel grind: daar ga je echt zo onderuit. 

Het mulle zand is helemaal een techniek : een beetje gas erop snelheid houden, zodra je dreigt onderuit te gaan - wat in het begin na 10 meter gebeurd- direct gas geven. Na enkele dagen val je echt veel minder! Het is 100% techniek en ervaring! Er waren vele doorwaadbare riviertjes, vaak ook drooggevallen. Op een gegeven moment werd het pad doorsneden door een rivier waar we niet doorkonden: te stijl. FX vond binnen de kortste keren een doorgang. Met zijn 4x4 kwam hij er zo door. Met de motoren was dat aanzienlijk moeilijker. Ik kwam er goed door maar bovengekomen reed ik over een enorme graspol zodat mijn motor bleef steken! Hij moest worden opgetild. Na 100 kilometer vonden we de weg en wij troffen de anderen allemaal in een dorp. Daarna was het nog 100 kilometer rijden. Ik reed met een ploegje coureurs. Ze reden zo hard mogelijk door de mooiste landschappen. Moeilijk te volgen maar het ging. Hardrijdenis echt niet mijn ding. Om 19.30 kwamen wij als eersten aan. Lekkere douches, tent bungalows, goed sanitair en een leuk cafe. Na de borrel een echt heerlijke cous cous!

Bij vertrek was het fris ´s middags werd het zelfs 36 graden.