Dag 10, maandag 6 mei, Göreme Turkije

Dag 10, maandag 6 mei 2019 naar Göreme, Cappadocië.

Om een uur of half zeven stonden wij op: wat is het hier wijds en stil, echt prachtig. Het doet mij op de één of andere manier aan Schotland denken, maar dan met beter weer. In de verte liepen de schapen op de hellingen van de heuvels terwijl aan de andere zijde de overgang van land, moeras, strand water te zien was.

Alles was door een enorme hoosbui met zeer sterke wind gisteravond schoongespoeld. De wind was zó sterk dat ik even ging twijfelen aan de sterkte van mijn tentje. Het ding gaf geen krimp.Alles flapperde, klapper de en bewoog! Er schijnt op korte afstand een militaire basis te zijn, maar we hebben geen enkel licht noch enige militair gezien. Wel iemand die in het donker even naar zijn schapen kwam kijken en ons zeer vriendelijk begroette! Wat ik zei: hij begroette ons in het stikdonker alsof het de normaalste zaak was dat er mensen hun tentje opzetten!

Op pad richting Göreme.

Dit keer hadden wij géén succes een zaakje te vinden waar we konden ontbijten. In een vrij grote stad bleek het stratenplan zo typisch te zijn dat het echt even duurde eer wij het begrepen. Je moet je voorstellen: je hebt de centrale hoofdweg in de vorm van een kruis. Je kunt daar op of af uitsluitend aan het begin van de X of Y as. Dan wel in het centrum (het 0 punt). Tja dan kun je beter niet op dat kruis rijden want je kunt echt alleen door de stad heen rijden maar er niet inkomen. Ook een systeem, maar wel even wennen.

Bij alle benzinepompen waren de restaurants gesloten (definitief), vervallen, in nieuwbouw maar niet af of gewoon een betonskelet. Een teken van een dramatische economische ontwikkeling van het toerisme in de afgelopen jaren. Het Tourisme houdt nu eenmaal niet van politiek!

We kwamen diverse uiterst merkwaardige snelheidslimiteringen tegen: zo vreemd, wisselend en niet opgevolgd door de weggebruikers dat ook wij daar slachtoffer van werden. Het "go with the flow" betekent namelijk ook, dat als de flow te hard rijdt je dat zelf ook doet!!! Zo werden wij aangehouden voor te hard rijden. Hoeveel géén idee! 106 km/u. Ja maar wat was de speed limit dan? Niemand kon het ons vertellen want niemand sprak Frans, Duits of Engels. Ze ratelden in het Turks, op een gegeven moment dachten wij dat we in een naburige stad moesten betalen. Maar nee. Een aardige collega te snelle rijder was in zijn BMW 5 ook gepakt. Hij bleef zéér kalm betaalde alsof hij dat dagelijks deed en vertaalde voor ons. Wij moesten bij het verlaten v het land betalen zonder enig document mee te krijgen! Vreemd. Ach het is voor onze begrippen goedkoop : 25€, waar maak je je druk om.

Vlakbij Göreme veranderde het landschap ineens radicaal: ineens verschenen er verticaal golvende bergen met een wit-grijze kleur. Een werkelijk  magnifiek gezicht, bijna, onnatuurlijk.aandoende. Moeilijk te omschrijven, maar de foto's spreken voor zich. Jammer altijd dat op deze natuurverschijnselen miljoenen mensen afkomen. En op hetzelfde moment doen wij hier zelf ook aan mee!  Iedereen wil het zien en vervolgens wordt zo'n plaats een economische drijfveer voor de regio. (100% vergelijkbaar met Rocamadour bij ons in de regio). 

Oorspronkelijk werden de verholen vergroot door mensen om er graven van te maken, later werden ze pas tot woning gemaakt.

Op onze camping staan onze tenten op een terras. Hiervandaan is er een werkelijk fenomenaal uitzicht op de grotwoningen en het plaatsje Göreme. Een betere keuze hadden we echt niet kunnen maken. 

Tijdens onze wandeling naar de stad kwamen we nog een groepje ruiters tegen met goed verzorgde paarden. De amazones zaten mooi te zijn met blonde lange haren, make-up en leuke hoedjes op. Het meest opvallende was dat ze reden op.........blote voeten! Voor elke ruiter een onmogelijkheid om zonder schoeisel met beugels te rijden, het gekste blijkt mogelijk te zijn! We wandelden een stuk achter de camping: zelfde mooie natuur maar dan zonder mensen!

De nacht valt hier vlak na achten. De geillumineerde huizen en grotwoningen gaven een feëriek uitzicht. Een andere plaats boven op een heuvel gedrapeerd verscheen ineens aan de horizon. Wat een uitzicht.

Morgen gaan we wellicht een toertje in de omgeving maken! Ik heb er nu al zin in.

Om 3.45 u is de oproep tot het gebed tijdens de vandaag begonnen ramadan, waar we overigens nu nog niets van merken.