Dag 31 Maandag 27 mei, van Nukus naar  Xiva

Dag 31 Maandag 27 mei, van Nukus  Xiva (Giba uitgesproken) ook als 

Chiba geschreven.

Nu na een maand op pad te zijn merken wij in een goed ritme te zijn gekomen. Dat moet ook want de echte  hitte is gearriveerd en daar moet je echt goed mee omgaan: veel drinken en veel stoppen, vooral bij de lange rechte trajecten.

Inmiddels hebben we ongeveer 8200 kilometer gereden in 32 dagen. Het verbruik ligt tussen de vier en vijf liter per 100 afgelegde kilometers.  Bij een prijs van ongeveer 0,45 cent per liter is dat dan erg goedkoop per km! olieverbruik is nihil.

 De banden hebben ongeveer 6 à 6,5 mm over van de initiële 10 mm profieldikte.

 Tot nu toe hebben wij geen pech of wezenlijke problemen gehad. Dat kan morgen gebeuren, pech zit in een klein hoekje, dat weet iedereen.

Wij zijn beiden dan ook zeer tevreden over de motoren.

Eerst rustig boodschappen gedaan om wat voor de picknick en het ontbijt te hebben indien dat noodzakelijk mocht zijn. Niet makkelijk om alles te vinden! Uiteindelijk ook (los) rozijnen, walnoten en abrikozen voor de muesli gevonden. We hadden een hele lijst voor bijna 130.000 Som, dat is 13 €. Zie de foto's.

Geld opnemen lukte slechts in porties van 500.000 Som, even voelden wij ons met stapels biljetten miljonair: 2 miljoen Som is nogal wat.

Hartelijk afscheid genomen van Robert en Barbera met pijn in het hart. Wij zijn samen een week met erg veel plezier opgetrokken en hebben samen leuke dingen beleefd. Zij blijven nog een à twee dagen in Nukus en proberen hun Russische visum te regelen.

Om een uur of half elf vertrokken wij bij 30,5 graden. De weg was eindelijk eens goed en we konden best wel opschieten totdat we van de hoofdweg afgingen. Het was weer één gatenkaas de weg! We schoten dan ook niet op. Bij 36 graden vermoeide het flink. Er waren de nodige dingen onderweg te zien. Ondernemer een werkende broodoven' ze hebben een beetje een amphorevorm. Deels in de grond en zo ongeveer een goede meter boven de grond. Ze zijn gebouwd van warmte bestendige stenen met een platte vloer. Eerst worden ze zeer heet gestookt en als er slechts houtskool over is wordt het deeg van de platte broden tegen de kant gehangen. Ik denk dat de baktijd relatief kort is. Op de broden zit een motief van de bakker. Een leuk gezicht bij de drie gezusters, zie foto's.

Op een gegeven moment kwamen we bij een grote rivier, deze stroomt parallel aan de grens met Turkmenistan zonder een grensrivier te zijn. Hier was een zogenaamde pontonbrug. Dit is een op het water gelegen en dus drijvende brug. In de middeleeuwen een zeer gebruikelijke constructie voor een brug.  Er waren aan beide zijden circa twintig naast elkaar liggende stalen dubbele drijvers. Het dek is van hout waarover weer metaal is gelegd tegen de slijtage. De brug beweegt met het water en de belasting. Zo reed er voor ons een zware truck waardoor de weg golfde. De elementen gingen echt op en neer. De brug was in echt erbarmelijke staat. We probeerden op twee plaatsen de brug te fotograferen, tevergeefs, dit was van strategisch belang en de politie greep in. De tweede keer probeerden wij nog met ze te sympathiseren, maar het lukte gewoonweg niet. Wel mochten wij hem van nabij aanschouwen en ik kan je zeggen dat als je de technische staat ziet je liever een omweg rijdt dan dat je erover rijdt!.

In een ander dorpje was een oude Russische sleepboot op een hoop zand tentoongesteld: één grote roestbak. De weg was echt heel slecht en schoot totaal niet op. We picknickten bij een in goede staat verkerende maar niet meer gebruikte  "salle des fêtes" , alle inventaris stond er nog in.

Na nog een uur rijden begin de hitte aan onze concentratie te knagen. We stopten voor een ijskoude CocaCola maar deze was circa 35 graden. Nou vindt ik persoonlijk Cola al véél te zoet maar ongenoemd wordt hetmij echt onsmakelijk. De café baas had niet anders, merkwaardig. Zijn buurman had echter een locale variant van de energy drink en uiteindelijk waren wij daar echt blij mee: ijskoud en door de caffeīne kwam de concentratie erg snel terug. Gelukkig maar!

Bij aankomst bij Xiva viel de "organische" verdedigingswal op. Je moet je voorstellen dat de muur niet verticaal is gebouwd maar golvend naar binnen omhoog loopt. Wellicht konden belagers dan altijd gezien worden en in de pan worden gehakt. Een zeer bijzondere en mooie vorm. We zullen het morgen wel horen.

Zigzaggend door de ongepavijde straatjes vonden wij de 'chambres d'hōtes Abdullah'. Leuk gelegen aan de voet van een prachtige minaret. Er was een handwerkman aan het houtbewerken, een jongetje haalde water uit de pomp, er stond een boerenwagen, kortom een tafereel uit vervlogen tijden. (Zie foto's).

De gastgamilie is aardig, hun zoon spreekt wat Engels. Google translate werkt niet met Uzbeekse dus we moesten op de vader wachten op de Russische versie. Eindelijk hebben wij een kamer op de begane grond.

Heerlijk. Het huis is kraakhelder net zoals het guesthouse in Nukus. Dat is erg opvallend aan Uzbekistsn.: Alles is overal altijd schoon zowel de straten als de huizen! De gastvrouw ging voor ons koken. Helle dunne platte broden, een soort dikke soepele matzes. Met vlees gevulde dubbelgevouwen broodjes ( een soort kleine calzone pizza's (lekker!), Tomaten komkommer salade wat andere groenten en vlees aan het bot (niet bijzonder). Het was zonder meer voldoende en alles werd voor onze ogen vers bereid.

Nog even het werk van de buurman bekeken: hij draait hout voor wandelstokken en "exporteert die" naar Samarkand dat overigens ook in Uzbekistan ligt! Mooi handwerk. Hij liet verder zijn tuin met tomaten en komkommers kanten zien en zijn oude Russische motor met zijspan uit 1979.

Er kwam een bericht binnen van de Duitse groep 'Silkroadadventure' van Thomas en Suzanne. Zij waren in de stad, of wij kwamen borrelen. Het werd gezellig en het was leuk om te zien dat de groep zich leuk had ontwikkeld. Stephan had zij draai gevonden en kon af en toe zijn eigen ding doen, Felix rijdt met meer vertrouwen terwijl Karl sowieso al ontspannen was en meereed. Ulrike heeft wel onzekerheden met het rijden van haar zware GS. Het werd gezellig met een prachtig uitzicht op de stad en de minaretten.

Morgen gaan we de prachtige stad verkennen.