Dag 8 zaterdag 4 mei naar Istanbul

Dag 8, zaterdag 4 mei 2019 naar Istanbul

Tijdens het ontbijt ontmoetten wij een Egyptische vrouw welke er gewoon een paar dagen uit was. Ze woont in Turkije. Zo kwamen wij gezellig in discussie over is de positie van de vrouw in Turkije, Iran en Egypte. Omdat zij voor de wereldvoedselorganisatie had gewerkt en een goede opleiding had was zij zeker niet het 'standaard type vrouw uit die landen. Best veel verschillen vooral de twee tegengestelde werelden in Iran: de openbare en de huiselijke kring. 

De buurman van hetzelfde hotel kwam uitgebreid de motoren bewonderen en vroeg echt van alles en nog wat. 

Istanbul was niet ver meer maar toch. Een immense stad met een agglomeratie van meer dan 10 miljoen mensen is net even wat anders dan een uit vijf gemeentes samengevoegd geheel op het platteland in Frankrijk waar letterlijk 1001 inwoners zijn!

Het reed voorspoedig. Ergens bleek dat wij op een péaage reden. Nummerborden worden geregistreerd ......... .Dat gaat dus tot problemen leiden! Wij hoorden net van een andere motorrijder dat wij een soort electronisch vignet moeten kopen maar dat je daar een termijn van 15 dagen voor hebt. 'wel doen hoor!' werd ons gezegd anders betalen wij 4x boete extra bij terugkomst in Turkije. Ok weer iets te regelen.!

Voor een stoplicht staande sprak een motorrijder ons aan" waar gaan jullie naartoe?" "deAya Sofia"antwoordden wij. "Colli me". En vervolgens leek het bijna een escorte van VIP's . Dat zie je hier nogal eens namelijk: zwarte auto's op de vluchtstrook rijdend met claxon en rood en Blaauw knipperende lampen.Zigzaggend door kleine straatjes, naar boven klimmend, stijlen dalingen, grote weg, snelweg, een straatje in een woonwijk, breder, smaller ..... Het ging zo maar door, maar nergens een auto te bekennen. Op de grote wegen bleken wij gewoon rechts tegen de vangrail aan alle auto's te kunnen passeren.Hèt grote voordeel dat hij had: hij zag eruit als een politie motoragent en had ook een claxon van de politie. Die dingen hebben een zéér merkwaardig gebrom en je herkent ze direct. Binnen de kortste keren waren wij 15 kilometer verder waarop hij op een rotonde stopte en afscheid nam. Mooi zo'n escorte! Als VIP af kwamen wij dichtbij de Stad Sofia natuurlijk in een nauwelijks vooruitgaande file. Parkeren bleek alleen voor sommige auto's, nadat wij een belangrijk voetpad bijna hadden geblokkeerd regelde een winkelier een te dure parkeerplaats van 0,25 € cent per uur.

De Stad Sofia is van buiten erg mooi evenals de blauwe moskee weke er direct tegenover staat. Er waren grote mensenmassa's op de been en het was heel erg warm. Een te lange rij mensen stond er om binnen te komen en bovendien leek het ons ongepast om in de 2000 jaar oude moskee (en voormalige kerk!) In motorkleding met cross-laarzen aan naar binnen te gaan. We hielden het op de buitenkant met zijn zes imposante minaretten.voor mijzelf gold dat ik hem twee maal in 1973 en 1975 heb bezocht. Erg mooi, dat zeker. Wij kregen een onbeheersbare dwang om deze toeristische heksenketel te verlaten. Zo gezegd zo gedaan. Volgende bezoek was een afspraak met een Turkse zakelijke relatie van John. De coördinaten werden doorgegeven.Het was pak hem beet 12 kilometer. Na 2 1/2 uur ( ja wij zijn echte volhouders) gaven wij het op. De GPS systemen kwamen er gewoonweg niet uit! Op dat moment belde de relatie ons en kwam ons halen. Vervolgens reden wij naar een restaurant aan de zijkant van de 2e brug over de Bosporus. Eigendom van de technische Universiteit.

Een schitterend uitzicht over de Bosporus en lekkere grillades. Heerlijke iets zurige yoghurt saus met een lekkere soep vooraf.Stijl aardappelsoep.

Interessante discussies over de twee culturen waar Turkije mee leeft en worstelt; enerzijds voelen zij zich aangetrokken en beïnvloed door de Europese cultuur (vooral in het zeer cosmopolitische Istanbul) maar dit alles met een orientale interpretatie. Dit leidt tot gekke zaken waar het met planning fout kan gaan: mooie gebouwen, woonwijken of vliegvelden maar nėt even niet aan de bijpassende infrastructuur gedacht waardoor er een volledige chaos ontstaat in het verkeer. 

We namen een hartelijk afscheid van deze bijzonder aardige mijnheer.

Op onze planning stond nog een bezoek aan Hulya een bijzonder aardige vriendin van Quirine die ik vorig jaar in Dubai ontmoette. Dit ging echt niet meer lukken want wij wilden Istanbul nog uit zien te komen! Gelukkig kon ik haar via sms toch nog bereiken om te annuleren en 's avonds via de hotspot kon ik even normaal contact krijgen. Jammer maar wellicht op de terugweg. Overigens vertelden vrijwel alle lokale mensen ons hier dat zij dagelijks voor 20 kilometer in Istanbul 2 tot 2 1/2 uur moesten rekenen!

Opweg naar Azië ging best wel snel. Na een uur of twee vonden wij een mooie campingplek aan een meer ongeveer 100 km ten zuiden oosten van Istanbul. Via de I-overlander site.om daar te komen was er nog een erg mooi stukje Off-road waarna wij zelfs nog een winkeltje voor groenten, vers brood en eieren vonden. De eieren overleefden het zelfs! De ommekeer smaakte heerlijk.

Inmiddels had zich een Turkse motorrijder bij ons gevoegd en ontstond er een camping met drie tentjes.

Leuke discussies gehad over hot items in de Turkse maatschappij. Niet vrij voor publicatie.

Morgen gaan we richting Cappadocië